วันหนึ่ง ขงจื้อกับศิษย์กำลังจะเดินข้ามเขาไท่ซัน พลันได้ยินเสียงผู้หญิงร้องโหยหวนอยู่ข้างหลุมศพ ขงจื้อจึงให้จื่อลู่ไปสอบถามสาเหตุ
จื่อลู่ถามหญิงคนนั้นว่า " ท่านร้องไห้คร่ำครวญอย่างหนัก คล้ายกับมีความทุกข์ระทมสุดประมาณ "
หญิงนั้นตอบว่า " แต่ก่อน พ่อสามีข้าถูกเสือกิน ต่อมา สามีข้าก็ตาย เพราะเสืออีก เวลานี้ ลูกข้าก็ตายด้วยสาเหตุเดียวกัน "
ขงจื้อถามว่า " แล้วใยไม่ย้ายไปอยู่เสียที่อื่นเล่า ? "
หญิงนั้นตอบว่า " ที่นี่ไม่มีอำนาจรัฐที่โหดเหี้ยมอำมหิต "
ขงจื้อถอนใจแล้วพูดว่า " อา... การเมืองที่ฟอนเฟะมันร้ายยิ่งกว่าเสืยเสียอีก "
แง่คิด
นี่เป็นบทความเสียดสีสังคมที่คมคายมากอีกบทหนึ่ง ขงจื้อนำเอาโศกนาฏกรรมของหญิงหม้ายที่ต้องสูญเสียสามี สูญเสียลูก สูญเสียญาติผู้ใหญ่ไปเพราะเสือร้าย มาเปรียบเทียบกับรัฐบาลที่ฟอนเฟะว่า " การเมืองที่ฟอนเฟะ มันร้ายยิ่งกว่าเสือเสียอีก "
การที่ผู้หญิงคนหนึ่งต้องสูญเสียสามี สูญเสียลูก สูญเสียญาติผู้ใหญ่ไปนั้น ก็นับได้ว่าเป็นเรื่องที่โหดร้ายทารุณที่สุดในชีวิตแล้ว กระนั้นก็ตาม เมื่อขงจื้อถามผู้หญิงผู้นั้นว่า " แล้วทำไมไม่ย้ายไปที่อื่น " หญิงนั้นกลับตอบคล้ายยังอาลัยอาวรณ์สถานที่ที่ไม่มีอะไรดีแห่งนี้ว่า " เหตุที่ไม่ย้ายหนี เพราะสถานที่แห่งนี้ปราศจากรัฐบาลที่ฟอนเฟะ " ซึงเป็นคำตอบที่มีความหมายอีกนัยหนึ่งว่า " แม้ว่าที่นี่จะมีภัยจากเสืยร้าย และพวกเราก็ถูกเสือร้ายกัดกินจนตายไปหลายคน แต่ก็ยังดีกว่าต้องไปทุกข์จากการปกครองของรัฐบาลที่ฟอนเฟะ "
นี่เป็นการเปรียบเทียบที่ลึกซึ้ง เจ็บแสบอย่างยิ่งเป็นการตีแสกหน้าเหล่าชนชั้นปกครองที่จ้องแต่จะสูบเลือดกินเนื้อประชาชน ขณะเดียวกันก็ชี้ให้เห็นว่าประชาชนปราถนาเหลือเกินที่จะได้รัฐบาลที่รักประชาชนเหมือนลูก เหมือนหลาน เฝ้าฝัน เฝ้าวอนขอทุกลมหายใจ
By รัถยา สารธรรม ( มังกรสอนศิษย์ )
No comments:
Post a Comment