ทุกข์ คือปัญหาของมนุษย์ที่เป็นปุถุชน ตามคำอธิบายในทางพุทธศาสนาเกี่ยวกับกฏไตรลักษณ์ในอริยสัจ 4 และในปฏิจจสมุปบาทแบ่งลักษณะของ ทุกข์ ออกเป็น 3 แบบคือ
1. ทุกข์ที่เป็นความรู้สึก อย่างสามัญสำนึกเข้าใจในนามของทุกข์กาย ทุกข์ใจ หรือ ทุกขเวทนา ที่เกิดขึ้นจากสิ่งกระทบกระทั่งบีบคั้นจากสิ่งที่ไม่ชอบใจหรืออนิฏฐารมณ์
2. ทุกข์เกิดจากความไม่แน่นอนหรือที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงหรือความกลัวในการต้องแปรเปลี่ยนจากโลกธรรมฝ่ายบวก ได้แก่ สุข ลาภ ยศ สรรเสริญ มาเป็นฝ่ายลบ กล่าวคือ ทุกข์ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ และ นินทา สิ่งเหล่านี้เป็นทุกข์แฝงที่คอยแสดงตัวออกมาเมื่อความสุขจืดจางหรือเกรงกลัวว่าจะจืดจางสูญสิ้นไป
3. ทุกข์ที่เกิดจากปัจจัยที่ขัดแย้งระหว่างกฏธรรมชาติกับความยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานขันธ์ 5 โดยเฉพาะเมื่อสังขารเกิดเสื่อมสลายหรือดับไปตามกระแสแห่งเหตุปัจจัย จึงก่อให้เกิดทุกข์เพราะมันไม่อาจให้ความพึงพอใจโดยสมบูรณ์แก่ผู้ที่ไม่รู้ทัน
กองทุกข์ทั้งหลายเหล่านี้จะแสดงออกมาในลักษณะที่แตกต่างกัน เช่น เป็นความเศร้าโศก ความคร่ำครวญ เจ็บปวด โทมนัส ความคับแค้นใจและหมดหวัง ซึ่งมีการอธิบายการเกิดดับแห่งกองทุกข์ไว้โดยละเอียดในวงจรแห่งปฏิจจสมุปบาท อันถือว่าเป็นแก่นคำสอนหลักในพุทธศาสนา
By แก่นพุทธธรรม
No comments:
Post a Comment