ณ ป่าแห่งหนึ่ง
กระต่ายป่าถามเจ้าป่าสิงโตว่า
" เจ้าช้างเป็นสัตว์นิสัยอย่างไร ? "
" ถ้าพูดในความมีเมตตา เขาดีกว่าข้าพเจ้า " สิงโตตอบ
" ลิงนั่นล่ะ ? "
" เขาพูดเก่งกว่าข้าพเจ้า "
" แล้วเสือโคร่ง เป็นอย่างไร ? "
" เสือโคร่งมีความกล้ามากกว่าข้าพเจ้า "
" ม้าลายล่ะ ? "
" ม้าลายมีท่าทางสง่างามมากกว่าข้าพเจ้า "
กระต่ายป่าลุกขึ้นจากที่นั่งอย่างไม่พอใจในคำตอบ
" ก็เมื่อพวกเขาเหล่านั้นดีกว่า
เก่งกว่าท่าน
ทำไมเขายอมยกให้ท่านเป็นเจ้าป่า
และเป็นศิษย์รับใช้ท่านเล่า "
" นั่งลง จะอธิบายให้ฟัง " สิงโตปรามเบาๆ แล้วกล่าวต่อไปว่า
" ช้างมีเมตตาจริง แต่บางครั้งก็เมตตาเลยเถิดจนสร้างความเดือดร้อนแก่ตัว เจาลิงพูดเก่งจริง แต่ไม่รู้จักสำรวมปาก เสือโคร่งก็กล้าเสียจนบ้าบิ่น ม้าลายวางท่าสง่าเสียจนไม่รู้จักถ่อมตน "
" ถ้าจะยกสิ่งที่สัตว์ทั้งสี่มีรวมกันมาให้ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าก็จะไม่ขอรับ
แต่เพราะสิ่งที่พวกเขาขาดมีอยู่ในตัวข้าพเจ้า
พวกเขาจึงยกให้ข้าพเจ้าเป็นเจ้าป่า
และมอบตัวเป็นศิษย์รับใช้ข้าพเจ้า "
By วันเพ็ญ ( คิดแบบเต๋า ) นิทาน ปรัชญา ตีลังกาคิด
No comments:
Post a Comment