ความกรุณา ที่เหี้ยมโหด

ความกรุณา ที่เหี้ยมโหด

          วันหนึ่ง...

           เม่งจื้อกล่าวกับพระเจ้าชี้ซวนอ๊วงว่า

           " ได้ข่าวว่า วันหนึ่งพระองค์ทอดพระเนตรเห็นคนเขาจูงวัวตัวหนึ่งผ่านไป ตรัสถามเขาว่า จะจูงวัวไปไหน เขากราบทูลว่า จูงไปฆ่าเอาเลือดทางระฆังที่หล่อใหม่เป็นการเซ่นไหว้ตามประเพณี พระองค์ตรัสให้เขาปล่อยวัวตัวนั้นเพราะไม่อาจทนดูวัวที่ไร้ความผิดต้องถูกฆ่า ครั้นคนจูงวัวกราบทูลว่า ถ้าเช่นนั้นจะให้เลิกประเพณีฆ่าวัวเซ่นระฆังที่หล่อใหม่หรือ ? พระองค์ครัสว่า จะล้มเลิกได้อย่างไร จงเอาแพะตัวหนึ่งแทนก็แล้วกัน ข้าพเจ้าอยากทราบว่าเรื่องที่เขาเล่าให้ฟังนี้เป็นจริงหรือไม่ "

           พระเจ้าชี้ซวนอ๊วงตรัสว่า

           " เป็นความจริง "

           เม่งจื้อจึงว่า



            " พระองค์ทำอย่างนี้ ประชาชนทั่วไปเขาคงเข้าใจว่าพะองค์ทรงหวงแหนวัวซึ่งมีราคามากกว่าแพะ จึงให้เอาแพะไปฆ่าแทน "

            " หามิได้ เราเห็นวัวมันสั่นเทากลัวตาย สายตาวิงวอนขอชีวิต เราจึงได้สั่งให้ปล่อยมันต่างหาก "

            " อย่างนั้นแสดงว่า พระองค์ทรงกรุณาต่อสัตว์ที่ตกทุกข์ได้ยาก "

            " มิผิด "

            " แต่ไฉนพระองค์รับสั่งให้เอาแพะตัวหนึ่งไปฆ่าแทน "

            " เพราะแพะมิได้อยู่ต่อหน้าเรา ความรู้สึกที่เรามีต่อแพะจึงมิหมือนที่มีต่อวัว "

            เม่งจื้อถามว่า 

 " การที่พระองค์ทอดพระเนตรเห็นวัว

มิได้ทอดพระเนตรเห็นแพะ

เป็นธรรมดาอยู่เองที่จักต้องกรุณาต่อวัว

มากกว่าแพะ

แต่ในขณะที่พระองค์สงสารวัว

พระองค์ก็ประทานความโหดร้ายต่อแพะ

เช่นนี้มิเป็นความกรุณาของพระองค์

ก็คือความเหี้ยมโหดนั่นเองหรือ ? "

By คิดแบบ " เต๋า " ( นิทานปรัชญา ตีลังกาคิด )