ศิษย์คนหนึ่งเรียนถามฌานาจารย์เจ้าโจว ว่า " รูปคือสุญ สุญคือรูป หมายความอย่างไร ? "
ฌานาจารย์ตอบด้ยโศลกธรรมว่า " ที่รกไร้กำแพง ที่แจ้งไร้ที่ว่าง หากรู้จริง รูปคือสุญ สุญคือรูป "
ศิษย์คนนั้นงุนงง ไม่เข้าใจ ฌานาจารย์จึงตอบด้วยโศลกธรรมอีกบทหนึ่งว่า " พุทธปรากฏเด่นชัด ผู้ยึดมั่นถือมั่นย่อมไม่พบ หากไร้ตัวกูของกู หน้าตนฤๅมิใช่หน้าพุทธะ "
ศิษย์คนนั้นก็ยังไม่เข้าใจ ฌานาจารย์จึงลืมตาตวาดใส่ด้วยเสียงอันดังว่า " รูปคือสุญ สุญคือรูป " ศิษยคนนั้นเกิดความสว่างไสวเข้าใจในบัดดล
ทุกสิ่งในจักรวาลที่เราพบเห็นได้ ในทางพุทธศาสนาเรียกว่า รูปรูปิธรรมประกอบขึ้นจากธาตุต่างๆ ขึ้นกับกาลเทศะ รูปและรูปธรรมไม่อาจดำรงอยู่โดยอิสระเป็นเอกเทศ เพราะฉะนั้น ถ้าไร้ตัวตน ก็คือเข้าถึงพุทธะ ถ้าเข้าไม่ถึงพุทธะ ก็คือคว้าน้ำเหลว ด้วยเหตุนี้ รูปโดยแท้จริงคือความว่างเปล่า นี่คือความหมายของคำว่า " รูปคือสุญ "
สุญก็มิใช่เท่ากับไม่มี สุญจุสรรพสิ่งทั้งมวล ความว่างที่แท้จึงไม่ขัดกับความมี ความมีก็ไม่ขัดกับความว่างที่แท้ นี่คือความหมายของคำว่า " สุญคือรูป "
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ รูปคือวัตถุ สุญคือจิตใจ ในวัตถุมีจิต จิตก็แสดงออกโดยอาศัยวัตถุ ดังนั้น รูปและสุญ คือ หนึ่งแยกเป็นสอง สองรวมเป็นหนึ่ง จะขาดซึ่งด้านใดด้านหนึ่งไม่ได้
By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้
No comments:
Post a Comment