Zen's tale " Muddy Road " ( ดี ชั่ว วัดกันที่เจตนา )

        Today, I have a Zen's tale to telling for you. This tale I found within Norasath' s website. And I though this story is awesome,we can apply to use in daily life, so you 'll prove.

Muddy Road 

         Tanzan and Ekido were once travelling together down a muddy road. A heavy rains was still falling.

         Coming around the bend, they met a lovely girl in a silk kimono and sash, unable to cross the intersection.

          " Common girl ", said Tanzan at once. Lifting her in his arms, he carried her over the mud.


          Ekido did not speak again until that night when they reached a lodging temple. Then he no longer could restrain himself. " We monk don't do near female ", he told Tanzan, " especially not young and lovely once. It is dangerous.  Why did you do that ? "

          " I left the girl there ", said Tanzan. " Are you carrying her ? "

         This story has more meaning , but I thought this story told me to know about deciding acted from people. We would decide people acts from the intention, aren't you ?

"""""""""""

          ได้มีโอกาสเข้าไปอ่านนิทาน เซ็น ที่เว็บไซต์ คุณนรเศรษฐ์ คิดว่าเป็นนิทานที่เราสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ เรื่องนี้ชื่อว่า " แบกไว้ทำไม " หรือ ชื่อภาษาอังกฤษ Muddy Road


แบกไว้ทำไม

          วันหนึ่ง หลวงพ่อตันซานได้ชวนท่านเอกิโด เพื่อนพระภิกษุผู้เคร่งครัดหยุมหยิมในระเบียบแบบแผนต่างๆ ออกเดินธุดงค์ ในระหว่างทาง พอมาถึงที่ต่ำเป็นแอ่งมีโคลนเฉอะแฉะ จะเดินอ้อมก็ไม่ได้ แล้วก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง แต่งตัวสวยงามกำลัง เก้ๆ กังๆ พยายามจะเดินข้าม ตรงพื้นที่เฉอะแฉะก็ไม่กล้า เพราะกลัวเครื่องแต่งกายจะเปรอะเปื้อน ก่อนทีท่านเอกิโดจะแปลกใจ ที่มีหญิงสาวแต่งตัวสวยงามมาเดินแถวนี้ ก็ต้องตกตะลึงที่เห็นท่านตันซัน ก้าวเดินสวบๆ ไปหาหญิงผู้นั้น แล้วช้อนร่างอุ้มผู้หญิงนางนั้น เดินข้ามแอ่งโคลนไป พอพ้นก็วางลงเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งสองเดินทางต่อไปโดยไม่ปริปากพูดกัน จนกระทั่งถึงเวลาหยุดพักค่ำวันนั้น เมื่อจัดเตรียมที่พักแล้ว ท่านเอกิโดก็หลุดปากออกมาอย่างกลั้นใจ จะไม่พูดก็ไม่ไหว เป็นเชิงสั่งสอยท่านตันซันว่า 

           " พวกเราเป็นพระ ไม่เข้าใกล้ผู้หญิงน่าจะดีกว่า ยิ่งแตะเนื้อต้องตัวด้วยแล้วยิ่งไม่ถูกต้อง ทำไมท่านถึงทำอย่างนั้น ? "

            หลวงพ่อตันซันจึงตอบกลับไปว่า " ผมวางสาวคนนั้นไว้ตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว ...ใยท่านยังแบกนางไว้จนถึงเดี๋ยวนี้อยู่ "

          นิทานเซนเรื่องนี้ตีความหมายได้หลายประเด็น แต่สิ่งที่ผมเห็นคือ 

          การตัดสินการกระทำของคนเรา แทัจริงต้องดูที่ " เจตนา " มิใช่หรือ





Thank for NORASATH'S DIARY