ในสมัยโบราณ ผู้ปกครองต้องการรักษาอำนาจของตนให้คงนาน ดังนั้นจึงค้นหาวิธีต่างๆ และหนึ่งในวิธีการรักษาอำนาจก็คือการปลูกฝังค่านิยมบางอย่างแก่ราษฎร ตัวอย่างเช่น ปลูกฝังให้ราษฎรเชื่อเรื่องผีสาง ปลูกฝังให้ราษฎรเชื่อว่า กษัตรย์คือโอรสสวรรค์ ปลูกฝังให้ราษฎรเชื่อเรื่องคุณธรรม
เมื่อราษฎรถูกปลูกฝังให้เชื่อถือในสิ่งเหล่านี้ ผู้ปกครองจะใช้สิ่งนี้มาควบคุมราษฎร ดังนั้น ผู้ปกครองจึงสมารถรักษาอนาจของตนให้คงนาน
เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือเกี่ยวกับเรื่องผีสางเทวดา จึงมีการแต่งนิยายเกี่ยวกับผีสางเทวดาเพื่อมอมเมาราษฎร แทนที่จุะกล่าวว่า เรื่องราวของผีสางเทวดาเป็นรูปแบบการปลูกฝังให้ราษฎรโง่เขลา จากนั้นผู้ปกครองจึงหาทางให้ประโยชน์จาความโง่ของราษฎร
ในสมัยโบราณมักมีรูปแบบการปลุกระดมมวลชนโดยใช้เรื่องของผีสาง เทวดา เช่น กล่าวว่า... " ผู้ใดปฏิบัติตามลิขิตแห่งสวรรค์จะรุ่งเรือง ผู้ใดฝืนลิขิตสวรรค์จะพินาศ "
นอกจากนี้ ยังใช้เรื่องราวของโชคชะตาาทำให้ราษฎรโง่เขลา ตัวอย่างเช่น ปลูกฝังให้ราษฎรเชื่อว่า ชีวิตคนถูกลิขิตโดยโชคชะตาตั้งแต่เกิด จุดมุ่งหมายของการปลูกฝังในเรื่องนี้ก็เพื่อจำกัดความคิดใฝ่สูงของราษฎร ดังนั้น จึงมีคำกล่าวว่า... " ผู้ไม่รู้วิถีทางแห่งโชคชะตา มิอาจเป็นสุภาพชน "
By ป.แผนสำเร็จ ( ปรัชญาการดำรงตนของจอมปราชญ์ : สรรนิพนธ์จอมปราชญ์ )
