คนฉลาดมักตกเป็นเครื่องมือของคนโง่ Part 1
หนังสือเล่มหนึ่งพูดถึงคาร์เนกี้ นักบริหารผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งเล่ากันว่า บนป้ายสุสานของเขาสลักข้อความไว้ว่า " ผู้เคยช่วงใช้คนจำนวนมากที่มีความสามารถเหนือกว่า หลับชั่วนิรันดรที่นี่
กล่าวกันว่า คุณมิซาว่า ชิโยจิ กรรมการผู้จัดการบริษัทมิซาว่าเลือกใช้ " คนมีความสามารถเหนือกว่ากรรมการผู้จัดการ " ตลอดมา
เห็นได้ว่า " คนที่สันทดในการใช้คนที่เหนือกว่า " มีความสามารถแตกต่างกับ " คนฉลาด " อย่างชัดเจน ซึ่งกคือ " ความสามารถในการแสร้งโง่ " แล้วความสามารถชนิดนี้ มันคืออะไร ?
สมัยสอบเข้ามาหาวิทยาลัยใหม่ๆ ผมได้ยินคำพูดหนึ่งที่สะกิดใจพอสมควร อาคนหนึ่งที่นาโกย่าพูดว่า " คนค้าขายไม่จำเป็นต้องมีความรู้ จบมัธยมต้นก็ใช้ได้แล้ว " เขาจึงไม่ส่งลูกชายเรียนมัธยมปลาย ลูกพี่ลูกน้องคนนี้อายุเท่าผม อาของผมประสบความสำเร็จทางธุรกิจ ใช่ว่าไม่มีเงินส่งลูกเรียนหนังสือ
สมัยนั้น ผมไม่เข้าใจความหมายคำพูดของอาเลย ผ่านมากว่า 40 ปีจนทุกวันนี้แล้ว ผมจึงได้คำตอบ ลูกพี่ลูกน้องคนนี้อยากเรียนต่อมากถึงกับหนึออกจากบ้าน แต่ในที่สุด ก็ปลงตก จึงตั้งหน้าตั้งตาทำธุรกิจ ทุกวันนี้เขามีตึกระฟ้าหลายแห่ง ธุรกิจค้าเฟอร์นิเจอร์ของเขาก็ขยายตัวอย่างราบรื่นเรื่อยมา
มัตสุชิตะอกจากโรงเรียนเป็นคนงานหลังจบประถม 4 ผ่านความทุกข์ยากสาหัส ในที่สุด ก็ได้เป็นผู้อำนวยการกลุ่มมัตสุชิตะอิเล็คทริคซึ่งมีพนักงานทั้งหมดกว่าแสนคน
บริษัทแห่งหนึ่งที่กำลังขยายตัวอย่างรวดเร็ว ชื่อบริษัทคิเนย่าอาหารเลิศรส คุณคูราโมโตะ ฮิโขะโนะ กรรมการผู้จัดการของบริษัทนี้ จบแค่มัธยมปลาย แต่ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่จาก " บะหมี่จานเร็ว " ทุกวันนี้ ทั่วประเทศญี่ปุ่นมีร้านแฟรไชส์ชื่อร้านคิเนย่ากว่า 140 แห่ง
ลักษณะพิเศษของคิเนย่านั้น ได้มาจากการประสมประสานวัฒนธรรมอาหารจานเร็วที่เขาเดินทางไปสังเกตุฃการณ์ในสหรัฐอเมริกาเข้ากับประสบการณ์ที่เขาเรียนรู้จากร้านบะหมี่ของคุณโยคูนิ ทาคามัตสุ สมัยเป็นลูกน้องของท่าน
เขาตระเวนสังเกตร้านอาหารจานเร็วทั่วทุกหนแห่ง รวบรวมรายการอาหารที่ลูกค้าโปรดปราน และหาวิธีตกแต่งร้านให้สะดุดตา เพื่อทำให้ร้านคิเนย่าขายดี
ดูผิวเผิน คล้ายกับว่าเขาได้แต่ศึกษา " จากสิ่งที่มีอยู่แล้ว " ไร้ความคิดสร้างสรรค์ที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง แต่ในที่สุด คิเนย่าก็กลายเป็นบริษัทที่เปี่ยมด้วยลักษณะสร้างสรรค์ มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง เพราะกรรมการผู้จัดการไม่เพียงเที่ยวรวบรวมความรู้และประสบการณ์ของตนอื่น ยังใช้ตัวเองเป็นเดิมพัน ลงไปลุยอย่างไม่กลัวความยากลำบากด้วย
ผมได้ยินสำนวน " คนำมาค้าขาย ไม่จำเป็นต้องมีความรู้ "แต่กว่าจะเข้าใจความหมายของสำนวนนี้อย่างแท้จริง ต้องอีก 40 ปีให้หลัง
ความรู้โดยตัวมันเองคือ ความว่างเปล่า ยกเว้นนำมาปฏิบัติ มิเช่นนั้น ก็ไม่เกิดประโยชน์ ซ้ำร้าย ยังอาจทำให้เกิดอาการความรู้เป็นพิษ ตกเป็นทาสของความรู้ ผลคือ คนฉลาดมักตกเป็นเครื่องมือของคนโง่ !
by อิบูคิ ทาคาชิ, โทขุระ โทราโอะ ( คนฉลาดแสร้งโง่ )
