วิธีสร้างความร่ำรวย

หวังพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์

          ชายยากจนคนหนึ่ง ทำงานงกๆ ทุกวัน แต่ไม่รวยสักที เขาเห็นคนอื่นไหว้พระไหว้เจ้าแล้วโชคดี ถูกหวยได้โชคได้ลาภเป็นประจำ จึงเกิดความคิดขึ้นมาว่า " มัวแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน ไม่ได้ไหว้พระไหว้เจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เห็นคุณงามความดี ท่านก็เลยไม่ช่วยเหลือ... เอาแบบนี้ดีกว่า เราเลิกทำงาน แล้วหันไปไหว้พระไหว้เจ้า ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะได้โชคมีชัย ร่ำๆ รวยๆ มีกินมีใช้กับเขาสักที "

          คิดเช่นนี้แล้ว เขาจึงสั่งให้น้องชายอยู่ทำไร่ทำนาแทนตัวเอง ส่วนเขาก็จะปักหลักอยู่ที่ศาลเจ้าเทียนเสิน มาไหว้พระขอพรทุกเช้าค่ำ ไหว้เยอะๆ จะได้รวยเร็วๆ


         ชายยากจนอธิษฐานว่า " เทพเจ้าเทียนเสิน ได้โปรดประทานโชคลาภแก่ลูกด้วยเถิด ขอให้เงินทองไหลมาเทมา "

          เทพเทียนเสินได้ฟังคำอธิษฐานเช่นนั้น ก็คิดในใจว่า " เจ้าหมอนี่ ขี้เกียจชมัด หวังให้ลาภลอยลงมาจากฟากฟ้า ดีละ เราต้องสั่งสอนเจ้าหมอนี่เสียบ้าง จะได้ไม่นิสัยเสีย คิดแต่จะพึ่งคนอื่น "

          เทพเจ้าเทียนเสินจึงแปลงร่างเป็นน้องชายของชายยากจน แล้วเดินเข้ามาในศาลเจ้า อยู่อธิษฐานกับพี่ชาย

          พี่ชายเห็นน้องชายเข้า ก็ถามว่า " แกมาที่นี่ทำไม ข้าสั่งให้เจ้าอยู่บ้านทำไร่ไถนา ทำไมแกถึงไม่ทำ "

          น้องชายตอบว่า " ไม่ต้องทำไร่ไถนาดอก มาขอพรจากเทพเทียนเสินดีกว่า ขอให้ท่านช่วยดลบันดาล ประเดียวข้าวก็เต็มนา ปลาก็เต็มท้องทุ่งแล้ว ไม่ต้องห่วงเรื่องกินเรื่องอยู่ สบายออก ทางลัดแบบนี้ไม่เดินก็โง่ "

          พี่ชายด่าน้องชายว่า " แกมันโง่จริงๆ ไม่ลงมือทำ หวังให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาล งอมืองอเท้าแบบนั้น มันจะได้ผลเก็บเกี่ยวอย่างไร เพ้อพกแท้ๆ "

           น้องชายแสร้งย้อนถามว่า " อะไรนะ เมื่อตะกี้พี่พูดว่าอะไร ช่วยพูดใหม่อีกรอบหนึ่งสิ "

           พี่ชายตะโกนว่า " งอมืองอเท้า ไม่ลงเรี่ยวลงแรง มันจะได้ผลเก็บเกี่ยวได้ยังไง

           เทพเทียนเสินแปลงกายกลับร่างเดิม แล้วสั่งสอนชายยากจนว่า " เจ้าพูดถูกแล้ว คำพูดนี้ควรเก็บไว้สั่งสอนตัวเอง ไม่ลงเรี่ยวลงแรงจะหวังผลเก็บเกี่ยวได้อย่างไร จงจำไว้ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ทุกวันนี้ที่เจ้าทำงานแล้วยังไม่รวย ก็เพราะเจ้ายังไม่เคยหว่านเมล็ดพืชแห่งความดีแทนที่จะไปแก้ที่ต้นเหตุ เจ้ากลับเอาอามิสมาเซ่นไหว้ข้า ทั้งที่เจ้าเองก็ยากจนแทบไม่มีกิน แต่ยังเที่ยวเสาะหาสิ่งของมาติดสินบนข้า แบบนี้เขาเรียกหาเหาใส่หัว หาภาระใส่ตัว ตัวเองมีแต่จะลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ เทพเทวาช่วยอะไรเจ้าไม่ได้ดอก "

แง่คิด

         อยากรวยจงไหว้ ขอจากตัวเอง ไม่ต้องไปไหว้พระไหว้เจ้าขอโชคขอลาภที่ใหน

         แม้ทุกคนจะรู้ว่าไม่ควรนั่งรอคอยบุญหล่นทับ ลาภลอยไม่มีวันหล่นลงมาจากฟากฟ้า แต่หลายคนก็ยังอดหวังลึกๆ ในใจไม่ได้ว่า แต่เราเป็นคนมีบุญนะ ทำบุญเป็นประจำ ไม่แน่เหมือนกันว่าบางทีเราอาจโชคดีกว่าคนอื่น ลองเสี่ยงโชคดู เผื่อถูกรางวัลที่ 1 จะได้ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยยาก

         มีคนคิดแบบนี้มากมาย ดังนั้น ทั้งหวยบนดิน หวยใต้ดิน บ่อนการพนันจึงคลาคล่ำด้วยผู้คน และผู้คนเหล่านั้น ก็บูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์กันสุดฤทธิ์ เพราะอะไรที่คนเขาลือกันว่าเฮียน ก็ไปเช่ามาบูชากัน พิธีกรรมอะไรที่ว่าขลัง ก็ทำกันอย่างจริงจัง

         ไม่เพียงเท่านี้ แม้แต่รูปปั้น ตุ๊กตุ่นตุ๊กตา ต้นไม้ใบหญ้าแปลกๆ ต้นกล้วย ต้นขนุน ผิดธรรมชาติ หมูหมากาไก่พิกลพิการ แผ่นวัดไข้อมน้ำพองโตหน้าตาแปลกประหลาด ก็กลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่ขอหวย เป็นที่พึ่งทางใจไปหมด

         ขอเพียงมีความหวังว่านั่นเป็นสิ่งชี้ทางรวย จิ้งจกตุ๊กแกแบ้เหี้ยเดรัจฉาน มนุษย์สุดประเสริฐก็ไม่เกี่ยง พร้อมที่จะยกมือไหว้ประหลกๆ ขอโชคลาภ

         ความคิดหวังพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่พึ่งลำแข้งตนเอง หวังแต่จะรวยทางลัด หรืออยากได้ผลเก็บเกี่ยวโดยไม่ลงเรี่ยวลงแรงเช่นนี้มันทำให้สังคมอ่อนแอ ไม่เริญก้าวหน้า ความคิดไม่เป็นวิยาศาสตร์ คิดไม่เป็น ทำไม่เป็น งมงายไร้สาระ เห็นแก้ตัวเห็นแก่ได้ ฯลฯ

         คิดไม่เป็น ทำไม่เป็น จะร่ำรวยได้อย่างไร เพราะฉะนั้น ถ้าอยากรวย ก็จงไหว้ตัวเอง ขอจากตัวเองเถิด ตั้งใจศึกษาหาความรู้ ฝึกฝนตัวเองให้ดี ให้เป็นคนพึ่งได้ นั่นล่ะถึงจะมั่งคั่งร่ำรวย มีกินมีใช้ มีความสุขตลอดไป

        สุดท้าย อยากรวย ไม่ใช่ความผิด ที่ผิดคือ รวยผิดวิธี หากรวยผิดวิธี อาจไม่มีวันรวย หรือรวยไม่ยั่งยืน กล่าวคือรวยแบบสร้างความเเดือดร้อนแก้ผู้อื่น และสุดท้าย ความเดือดร้อนนั้นหวนกลับมาทำลายตัวเราเอง





By สุภาณี  ปิยพสุนทรา ( สว่าง อย่าง เซน )