อวดฉลาดกับแสร้งโง่

อวดฉลาดกับแสร้งโง่

          เล่ากันว่า ชาวคันไซในญี่ปุ่นเห็นว่า คนเราแบ่งออกได้เป็น 4 ประเภท ตามอัตราส่วนดังนี้

          คนฉลาดที่อวดฉลาด = 1%

          คนโง่ที่อวดฉลาด = 97%

          คนฉลาดที่แสร้งโง่ = 1%

          คนโง่ที่อวดฉลาด = 1%

          " คนฉลาดที่อวดฉลาด " คือคนฉลาดที่ชอบโอ่ประโคมตัวเองว่าฉลาด และดูถูกเหยีดหยามบริภาษคนอื่นว่าโง่ ทั้งที่คนอื่นรู้อยู่ว่าเขาฉลาด ซึ่งเท่ากับให้คนอื่นเกลียดชัง " คนโง่ที่อวดฉลาด " หมายถึง คนที่โง่อยู่แล้ว ยังชอบอวดฉลาด พวกเราส่วนใหญ่เป็นคนธรรมดาสามัญ เรื่องไม่รู้ ยังมีอีกมาก แต่กลับชอบอวดฉลาด คิดเอาเองว่า ความไม่รู้เป็นเรื่องย่าอับอาย หรือเป็นสิ่งเลวร้าย จึงชอบอวดรู้ คนประเภทนี้มีถึง 97% 

          " คนฉลาดที่แสร้งโง่ " คือคนที่เก็บงำความฉลาดไว้ ร้อยคนจะมีสักคน ซึ่งน้อยนัก

          ส่วน " คนโง่ที่ไม่อวดฉลาด " ผมไม่ขอซ้ำเติมคนประเภทนี้


          ที่พจนานุกรมสำนวน เขียนถึงคือ " คนโง่ที่อวดฉลาด คนที่ฉลาดแส้งโง่ " ถ้าเราเอาคน 4 ประเภทข้างต้นมาเขียนใหม่ จะเข้าใจง่ายขึ้น

          1. คนฉลาด อวดฉลาด

          2. คนโง่ อวดฉลาด  

          3. คนฉาด แสร้งโง่

          4. คนโง่ ไม่อวดฉลาด

          หมายความว่า ไม่ว่าคนโง่หรือคนฉลาด ล้วนมีจริงปลอม 2 ประเภท ทำไมถึงมี 2 ประเภท ? เพราะพวกเราต่างรักหน้า ชอบแสดงตัวเด่นดัง หรือทำตามความพอใจ คนฉลาดที่แท้มองเห็นความจริงข้อนี้ จึงรู็จักวางตัวเป็น " คนฉลาดที่แสร้งโง่ "

           เราต่างมีสติและความรู้สึก ถ้าไม่สามารถประสานสองสิ่งนี้เข้าด้วยกันอย่างเหมาะสม ชีวิตก็จะล้มเหลว บางคนเอะอะก็พูดพล่ามเหตุผลและทฤษฎีเป็นชุด ทั้งที่เหตุผลกับการปฏิบัติมันคนละเรื่องกัน แต่คนฉลาดยังคงยึดติดในกรอบของเหตุผล จึงไม่เป็นที่ยอมรับของคนอื่น

           คนมีพรสวรรค์ แท้จริงแล้วมีน้อยนัก หมายความว่า โลกนี้มีคนฉลาดน้อยนัก หากต้องการมีชีวิตที่ประสบความสำเร็จอย่างราบรื่น จะต้องอยู่กับคนส่วนใหญ่ถึง 97% ได้อย่างสมมัคคีปรองดองและเป็นที่ยอมรับ





by อิบูคิ ทาคาชิ, โทขุระ โทราโอะ ( คนฉลาดแสร้งโง่ )