กุศลที่แท้จริง
จักรพรรดิเหลียงอู่ตี้ สมัยหนานเฉา ทรงศรัทธาเลื่อมใสพุทธศาสนายิ่งนัก ระหว่างครองราชย์ พระองค์ทรงเมตตาทำนุบำรุงสุขราษฎร สร้างสะพาน ถนนหนทาง และบูรณะวัดวาอารามอย่างจริงจัง เวลานั้น พระโพธิธรรม (ปรมาจารย์ตั๊กม้อ) เพิ่งเดินทางจากอินเดียเข้ามาในประเทศจีน จักรพรรดิเหลียงอู่ตี้เมื่อทราบว่าท่านคือปรมาจารย์มาจากชมพูทวีป จึงมีพระกระแสรับสั่งนิมนต์ท่านเข้าเฝ้าโดยเร็ว พระองค์ทรงตรัสถามว่า " ข้าฯ ทำนุบำรุงพุทธศาสนา สร้างวัด โบสถ์ วิหาร และเจดีย์ พิมพ์หนังสือธรรมะ ส่งเสริมให้ราษฎรออกบวช บริจาคทาน และถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสงฆ์ตลอดมา จะได้กุศลอย่างไร มากหรือน้อยเท่าใด ? "
พระโพธิธรรมตอบว่า " ไม่ได้กุศลแม้แต่น้อย กุศลที่แท้จริงคือ ความรู้แจ้งทางจิต "
จักรพรรดิเหลียงอู่ตี้ตรัสถามอีกว่า " อริยสัจคืออะไร ? "
พระโพธิธรรมตอบว่า " หามีไม่ "
จักรพรรดิเหลียงอู่ตี้ตรัสถามต่อไปว่า " เบื้องหน้าข้าฯ นี้คือใคร ? "
พระโพธิธรรมตอบว่า " ไม่รู้จัก "
จักรพรรดิเหลียงอู่ตี้ทรงไม่พอพระทัยมาก พระโพธิธรรมจึงทูลลาจากไป
อันที่จริงการทำความดีของจักรพรรดิเหลียงอู่ตี้ ใช่ว่าจะไม่ได้กุศลผลบุญ การที่ท่านพระโพธิธรรมบอกว่าไม่ได้กุศลนั้น เพราะต้องการบอกว่า กุศลในจิตแบบฌานเป็นกุศลที่ไร้รูปลักษณ์ จะวัดด้วยทัศนะแบบทวินิยมที่ว่า " มีหรือไม่มี มากหรือน้อย " ไม่ได้ เพราะฉะนั้น กุศลที่แท้จริง คือ ความรู้แจ้งทางจิต คือการบรรลุสุญตาธรรมนั่นเอง
เพราะฉะนั้น ขณะที่เราทำความดี ทำบุญกุศล จึงต้องอยู่เหนือการคิดว่าทำแล้วได้บุญกุศลมากหรือน้อย หรืออยู่เหนือการหวังสิ่งตอบแทน เข้าถึงแก่นธรรมที่ว่า " คือไร้คือมี มิใช่ไร้มิใช่มี ไร้ได้มีได้ ที่แท้ไร้ที่แท้มี " เพราะมีแต่เข้าถึงภาวะเช่นนี้เท่านั้น จึงจะเข้าถึงแก่นแท้แห่งการปฏิบัติธรรมของชาวฌาน นี่จึงจะเป็นกุศลที่แท้จริง
By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้
No comments:
Post a Comment