บทประพันธ์คลอดยาก

บทประพันธ์คลอดยาก

          ซิ่วฉายคนหนึ่ง สมัครสอบหลายครั้งแล้วสอบไม่ได้ ส่วนภรรยาของเขาก็เป็นหญิงที่คลอดบุตรยากมาก

          คืนหนึ่งซิ่วฉายเอากระดาษและพู่กันออกมานั่งหน้าตาเคร่งเครียดเต็มที่อยู่หน้าโคมไฟ เขาเขียนพลาง คิดพลาง ขมวดคิ้ว บีบขมับ ดูท่าทางยากเย็นเหลือเกิน

          ภรรยาของเขาเมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้น อดไม่ได้จึงพูดขึ้นว่า " ฉันรู้สึกว่าเวลาท่านลงมือเขียนนั้น ช่างลำบากเหลือเกิน เหมือนเวลาฉันคลอดบุตรไม่มีผิด "

          ซิ่วฉายทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้พูดว่า " จะเหมือนกันได้อย่างไร เวลาเธอคลอดบุตรนั้นในท้องเธอมีของที่จะคลอด แต่ฉันนั้นในท้องไม่มีอะไรเลย ! "

บันทึกใน " กว่างถานจู้ "

มุมมองปรัชญา

           ซิ่วฉายคนนี้เป็นคนพูดความจริง เขายอมรับว่าในท้องของเขาไม่มีอะไรอยู่เลย การที่จะเขียนอะไรออกมานั้น ผู้เขียนจะต้องมีความรู้จากเล่มหนังสือและประสบการณ์ของชีวิตที่แน่นอนระดับหนึ่ง คนบางคนเมื่อขาดความรู้ก็ไม่ไปหาความรู้เพิ่มเติมจากการปฏิบัติและพยายามสะสมความรู้และประสบการณ์คิดแต่จะเขียนออกมาอย่างเดียว เมื่อในท้องไม่มีอะไรจึงย่อมจะคลอดยากยิ่งกว่าการคลอดบุตร




By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน