สงสัยคนขโมยขวาน

สงสัยคนขโมยขวาน

         มีชายชราคนหนึ่งทำขวานหาย เขาสงสัยว่าเด็กข้างบ้านเป็นคนขโมยเอาไป ด้วยเหตุนี้เขาจึงสนใจติดตามดูกิริยาท่าทางของเด็กคนนั้นเป็นพิเศษ ยิ่งสนใจดูเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าท่าทางในการเดิน สีหน้า เสียงที่พูด เป็นต้น สรุปแล้วก็คือ การเคลื่อนไหว และท่าทางทุกอย่างล้วนแสดงว่าเป็นคนขโมยขวานของตนไป

         ต่อมาไม่นาน ชายชราผู้นั้นก็พบขวานของตนที่ตัวเองเอวไปตดไม้ แล้วลืมไว้บนเขา

         วันรุ่งขึ้น เมื่อชายชราเจอเด็กข้างบ้านคนนั้น เขาพิจารณาดูรู้สึกว่ากิริยาท่าทางของเด็กคนนั้นไม่มีพิรุธอะไรที่แสดงว่าเป็นคนขโมยขวานของเขาไปเลยแม้แต่น้อย

บันทึกใน " เลี่ยจื่อ "

มุมมองปรัชญา

         ความจริงกิริยาท่าทางของเด็กข้างบ้านไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม แต่ทำไมในสายตาของชายชราจึงรู้สึกว่าเขาแตกต่างไปเป็นคนละคนเล่า ? 

         การวินิจฉัยเรื่องใดเรื่องหนึ่งนั้น จะวินิจฉัยโดยวิธีเดาเอาเอง โดยไม่มีหลักฐานข้อเท็จจริงย่อมไม่ได้ แต่ในชีวิตที่เป็๋นจริงนั้น มักจะมีคนสร้างจินตนาการ ( Imagine ) ทางอัตวิสัย ทำให้เกิดอคติขึ้นในใจอันเป็นการสวมแว่นสีมองคนอื่น




By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน