Friday, December 14, 2012

จางจืดจึงรู้รสแท้ สามัญจึงเป็นยอดคน




สุราอาหารเปรี้ยวหวานชั้นเลิศ
หาใช่รสแท้ ไม่
รสแท้มีแต่อ่อนบางจางจืด
วิเศษพิสดารเหนือชั้นคนอื่น
หาใช่คนดีไม่
คนดีมีแต่ธรรมดาสามัญ

นิทัศน์อุทาหรณ์
ลิงสวมหมวก

          มีสัตว์ชนิดหนึ่งที่มักจะอวดตัวเองว่าสามารถเลียนแบบคนได้เหมือนที่สุด เมื่อคนสวมหมวก มันก็สวมหมวกบ้าง เมื่อคนมุดเข้าไปในกรง มันก็มุดเข้าไปบ้าง แต่ในขณะที่มันพออกพอใจในตัวเองอยู่นั้นคนก็ปิดประตูกรงเสีย จับมันไว้ได้อย่างสะดวกดาย

           สัตว์ชนิดนี้ ท่านทั้งหลายคงจะทราบกันดี มันก็คือลิง !

           ลิงแม้จะมีความสามารถในการเลียนแบบอย่างสูงก็จริง แต่มันไม่มีความรู้อันพอเพียงและความถ่อมตัวอันพึงมี ที่จะช่วยมันหนีพ้นจากการจับตัวของคนได้

           คนเราก็เหมือนกัน โจโฉผู้มีชื่อเสียงอยู่ในประวัติศาสตร์ เป็นผู้ที่มีความรู้ความสามารถกว้างขวางเป็นอย่างยิ่ง เขาเฉลียวฉลาด เขียนหนังสือก็เก่ง เป็นบุคลากรชั้นผู้นำที่หาได้ยาก เขานำทหารหลายร้อยหมื่นรบตะวันออกพิชิตตะวันตก


           แต่ทว่า เขาฆ่าคนเป็นว่าเล่น ฆ่าจนใครต่อใครอกสั่นขวัญแขวนคนของเขาจึงต่างพากันหลบลี้หนีหน้าไปตามๆ กัน ดังนั้น เมื่อโจโฉไม่มีใครคอยให้ความช่วยเหลือสนับสนุนอยู่รอบๆ ตน ถึงแม้จะเฉลียวฉลาดหนักหนาก็ตาม ก็จะต้องโดดเดี่ยวเดียดายไร้คนสนิทมิตรสหายในภายหลังโดยสิ้นเชิง

           เพราะฉะนั้น " ภาษิตรากผัก " จึงบอกแก่เราว่า

           " อาหารรสเปรี้ยวหวานเค็มนั้น ไม่เหมาะแก่คนเราเพราะมันมีรสชาติหลากหลายสลับซับซ้อนเกินไป สู้อาหารง่ายๆ ซึ่งหอมหวนรสถูกปากไม่ได้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่เหมาะสมกับเราอย่างแท้จริง จึงควรจะเป็นรสที่อ่อนบางจางจืด

            คนเราก็เหมือนกันคนที่มีความรู้ความสามารถพิเศษ มิได้แสดงว่าเขาเป็นคนสมบูรณ์เพียบพร้อมแล้ว นอกจากว่า เขาจะบ่มเพาะความประพฤติของเขาไปอีกก้าวหนึ่ง เพราะมีแต่คนที่เสริมความรู้ของตนเองให้แน่น ฝึกฝนตนเองอย่างไม่ขาดสายเท่านั้น จึงจะเป็นคนในอุดคติ มีค่าที่เราควรจะยึดถือเป็นตัวอย่างได้






 By หงอิ้งหมิง ( สมัยราชวงศ์หมิง ) " สายธารแห่งปัญญา "

       

No comments:

Post a Comment