สำนวนนี้เป็นอีกเรื่องที่ดีมากๆ นักปราชญ์ชาวญี่ปุ่นเขาได้เปรียบเปรยให้เราเห็นถึงตัวตนที่แท้จริงของตน ซึ่งในเวลานี้นิสัยแบบกบในบ่อนี้เป็นกันมากทุกสังคม กบที่ชอบอวดตัว อวดเบ่ง แสดงออกถึงการอวดภูมิ อวดเก่ง อวดรู้ ฯลฯ
ทำนองว่าในโลกใบนี้ข้าพเจ้าเป็นผู้เก่งกาจอยู่คนเดียว คนอื่นนั้นไม่มีทางเทียบได้ ไม่รับฟังหรือรับรู้การมีตัวตนของคนอื่น หลงแต่เงาของตัวเอง เหมือนน้ำเต็มแก้วอยู่เสมอ ไม่สามารถรับน้ำดีๆ หรือสิ่งใหม่ๆ เข้าไปอีกได้เลย
" กบในบ่อ ไม่รู้จักมหาสมุทร " เขาช่างเปรียบเทียบกับเจ้ากบตัวเล็กๆ ที่ร้อยวันพันปีได้แต่อาศัยและจับแมลงกินอยู่แค่ในบ่อน้ำ ไม่เคยจะเห็นอะไรเลย นอกจากฝาผนังแคบๆ ของบ่อรอบตัว ไม่เคยรับรู้ว่าในโลกใบนี้ยังมีทะเลที่เป็นพื้นน้ำกว้างใหญ่ไพศาล หลายแสนหลายล้านเท่าเมื่อเทียบกับอาณาจักรเล็กๆ ของมัน
โลกของมันจึงช่างเล็กและแคบอยู่แค่ในบ่อ ลำพอง อวดเก่งเปรียบเสมือนการหลงตัวเองคิดว่าตัวเองนั้นสุดเก่ง
แท้จริงแล้วมีความรู้เพียงน้อยนิด มีทัศนคติที่ตื้นเขิน ไม่เคยรู้ว่ายังมีคนอื่นที่เก่งกว่า มีความรู้ที่กว้างไกลอีกมากมายที่มันไม่มีโอกาสจะเห็น
มีผู้รู้ได้วิเคราะห์ไว้ว่า สาเหตุหนึ่งที่ทำให้ร้านโชห่วยหรือร้านค้าปลีกดั้งเดิมของไทยได้สูญสลายไปเป็นจำนวนมากก็คือ การไม่ปรับตัวเองไปตามสภาวะการแข่งขันของโลกแห่งการค้ายุคใหม่ นอกเหนือจากการเข้ามาของทุนขนาดใหญ่กลไกการแข่งขันของการค้าปลีกข้ามชาติ
ในโลกการค้า โดยเฉพาะกับสินค้าอุปโภคบริโภคนั้นมีการแข่งขันกันรุนแรงมากขึ้น ตั้งแต่การเข้ามาของห้างสรรพสินค้า ห้างค้าปลีกข้ามชาติระดับใหญ่และร้านสะดวกซื้อในเมืองไทย เพราะการค้าปลีกสมัยใหม่นั้นตอบสนองความต้องการ สร้างความพึงพอใจแก่ลูกค้าเป็นอย่างสูง ด้วยกลยุทธ์ด้านราคาความสะดวกสบาย ความหลากหลายของสินค้าและการบริการ ซึ่งสิ่งเหล่านี้โชห่วยยุคดั้งเดิมนั้นไม่มีและไม่คิดจะพัฒนาขึ้นมาให้มีด้วย
ดังนั้นโชห่วยที่ยังคงดื้อรั้นที่นั่งรอวันปิดนั้น ยังคงเป็นร้านค้าที่รกรุงรังและไม่สนใจในการบริการลูกค้า สินค้าขาดคุณภาพ ฯลฯ เปรียบเสมือนกบที่ยังคงอยู่ในบ่อน้ำและไม่เคยรู้จักทะเลและมหาสมุทรเลย
By ปรัชญา " ซามูไร "
No comments:
Post a Comment