ใจไม่พึงปรารถนาในวัตถุ
ก็จักเป็นเช่นฟ้าโปร่งทะเลกว้าง
มีหนังสือและพิณอยู่ข้างกาย
ก็จักประดุจสถิตอยู่บนสรวงสวรรค์วิมานแมน
นิทัศน์อุทาหรณ์
นานแสนนานมาแล้ว ทะเลเหนือมีเทพเจ้าแห่งทะเลเหนือ ทะเลใต้ก็มีเทพเจ้าแห่งทะเลใต้ ตรงกลางเป็นดินแดนของสัตว์โบราณชนิดหนึ่งชื่อว่า " ฮุ่นตุ้น "
ฮุ่นตุ้นไม่มีขา สวมรองเท้าก็รู้สึกสบาย
ฮุ่นตุ้นไม่มีเอว เมื่อรัดเข็มขัดก็ไม่รู้สึกผิดปกติ
ฮุ่นตุ้นไม่รู้อะไรคือเงิน อะไรคือชื่อเสียงเกียรติยศ ดำรงชีวิตอยู่ด้วยความผาสุขเป็นอย่างยิ่ง
ฮุ้นตุ้นมีฟ้าของตนอยู่ผืนหนึ่ง มันเหมือนกับฟ้าของพวกเด็กๆ กว้างใหญ่ไพศาลสีครามโปร่งใสปราศจากเมฆหมอก ปราศจากควันดำ
เทพเจ้าแห่งทะเลเหนือกับเทพเจ้าแห่งทะเลใต้ มักจะพบกันในดินแดนของฮุ่นตุ้น ฮุ่นตุ้นก็ชอบคบค้า แต่ละครั้งให้การต้อนรับเทพเจ้าทั้งสองด้วยความจริงใจ เทพเจ้าแห่งทะเลเหนือกับเทพเจ้าแห่งทะเลใต้คิดอยากตอบแทนความดีของฮุ่นตุ้นที่สามารถเข้าใจความประสงค์ของตนดี จึงปรึกษากันว่า
" ทุกๆ คนมีเจ็ดทวาร เพื่อใช้ดู ใช้ฟัง ใช้หายใจ ใช้กิน แต่เหตุไฉนฮุ่นตุ้นจึงไม่มี ? เพื่อตอบแทนความดีของฮุ่นตุ้น เราทั้งสองจงมาช่วยฮุ่นตุ้นเจาะทวารทั้งเจ็ดกันเถิด จะได้เป็นผู้เป็นคนกับเขาบ้าง ! "
ดังนั้น เทพเจ้าทั้งสองจึงช่วยฮุ่นตุ้นเจาะทวารวันละ ๑ แห่ง จนถึงวันที่ ๗ เจ็ดทวารที่เจาะเสร็จเรียบร้อย แต่ฮุ่นตุ้นได้รับมลพิษจากโลกภายนอกสิ้นลมตายไปในวันนั้นเอง
ฮุ้นตุ้นตายแล้ว ความจริงเดิมมันสุขสบายมาก โลกของมันบริสุทธิ์สะอาดอย่างยิ่ง ต่อมาฮุ่นตุ้นมีตา มีหู มีจมูก มีปาก มันเพ่งดู ๕ สีจนตาบอด มันเฝ้าดม ๕ กลิ่นจนจมูกเสีย มันเงี่ยหูฟัง ๕ เสียงจนหูหนวกและตายไปในที่สุด
คนเรา ถ้าไม่ละโมบในการเสพวัตถุของโลกมนุษย์ทุกสิ่งทุกอย่างพอใจในความอ่อนบางจางจืด ให้เป็นไปตามธรรมชาติ ใจของคนเราก็จะเป็นดั่งฟ้า ฤดูใบไม้ร่วงที่โปร่งใสไร้เมฆหมอก จะเหมือนดังมหาสมุทรไร้ขอบเขต จะทำอะไรก็ไร้สิ่งพันธนาการ ปราศจากความวิตกกังวล ภาวจิตในความเกษมสำราญเช่นนี้ ขอแต่ว่าในบ้านมีพิณมีหนังสืออยู่ แม้จะเป็นกระท่อมเล็กๆ ก็จะรู้สึกเป็นดังหนึ่งอยู่บนทิพวิมานแดนสวรรค์ในโลกมนุษย์นั่นเทียว
By หงอิ้งหมิง สมัยราชวงศ์หมิง ( สายธารแห่งปัญญา )
No comments:
Post a Comment