มีสาวกคนหนึ่งหวังอย่างยิ่งว่าฌานาจารย์เจ้าโจวจะช่วยบอกคนทั้งหลายในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ว่า โลกแห่งพุทธะเป็นอย่างไร สวรรค์เป็นอย่างไร เพราะฉะนั้น เขาจึงถามอาจารย์ด้วยความาดหวังว่า " อาจารย์ ท่านปฏิบัติธรรมแบบฌานอย่างเสมอต้นเสมอปลาย คนที่บริสุทธิ์พร้อมดังเช่นอาจารย์หลังอายุร้อยปีแล้ว ( ตายแล้ว ) ไปที่ใด ? "
อาจารย์ตอบว่า " ไปนรก " สาวกถามด้วยความประหลาดใจว่า " เอ้า ! ถือศีลปฏิบัติธรรมอย่างเสมอต้นเสมอปลายไร้ที่ติดังเช่นอาจารย์ไฉนหลังร้อยปีแล้วจึงลงนรก ? "
ฌานาจารย์ตอบว่า " ถ้าอาตมาไม่ลงนรก บาปต่างๆ ที่เจ้าก่อไว้เมื่อเจ้าลงนรกแล้ว ใครจะคอยช่วยเจ้า ใครจะเมตตาคอยโปรดเจ้า ? "
ฌานาจารย์เจ้าโจวมีจิตใจเช่นเดียวกับพุทธองค์ ท่านโปรดสัตว์ด้วยท่าที " อาตมาไม่ลงนรก แล้วใครลงนรก " ซึ่งเปี่ยมด้วยจิตใจเมตตาการุณย์ไร้ขอบเขตจำกัด
โลกทุกวันนี้ มีคนประเภททำบุญเอาหน้า หรือคอยแต่จะขอร่วมส่วนบุญอยู่ไม่น้อย แต่คนประเภท " ส่งถานกลางหิมะ " แทบไม่มีเลย ดังที่พระอาจารย์ฉือหังกล่าวว่า " เพียงชีวิตหนึ่งมิไดรับการโปรด ตัวเองหรือจะรอดพ้นขุมนรก " หนทางแห่งพระโพธิสัตว์ที่แท้จริงคือ ดินแดนที่ยิ่งไกลยิ่งลำบาก เรายิ่งต้องไป ยิ่งต้องกล้าแบกรับ เพราะมีแต่เช่นนี้เท่านั้น จึงจะบรรลุมรรคผลอย่างแท้จริง
By เซน : วิถีอแห่งความสุขที่แท้
No comments:
Post a Comment