ครั้งหนึ่ง ขณะที่ฌานาจารย์เจี้ยนหยวนจ้งซิงรินน้ำชาให้ฌานาจารย์เต้าอู๋อยู่นั้น ฌานาจารย์เต้าอู๋ยกถ้วยน้ำชาขึ้น แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งชี้ไปที่ถ้วยน้ำชาถามว่า " ถูกหรือผิด ? ธรรมหรืออธรรม ? "
ฌานาจารย์จ้งซิงจ้องมองไปที่ฌานาจารย์เต้าอู๋ แต่นิ่งเฉยไม่ตอบกระไร ฌานาจารย์เต้าอู๋จึงพูดว่า " ท่านคิดเห็นอย่างไรหรือ ? "
ฌานาจารย์จ้งซิงส่ายศรีษะพูดว่า " อาตมาไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น " ฌานาจารย์เต้าอู๋จึงถามว่า " ท่านคิดเห็นอย่างไรหรือ ? "
ฌานาจารย์จ้งซิงจึงแย่งถ้วยน้ำชาในมือของอาจารย์กลับมาพร้อมกับเสียงดังว่า " ถูกหรือผิด ? ธรรมหรืออธรรม ? "
ฌานาจารย์เต้าอู๋จึงแนะนำว่า " ถ้ามารพูดธรรมะ ธรรมะก็กลายเป็นอธรรม ถ้าพระพูดอธรรม อธรรมก็กลายเป็นธรรมะ "
ฌานาจารย์เต้าอู๋เห็นว่า จักรวาลประกอบด้วยสรรพสิ่งหลากหลาย " หลักธรรมต่างๆ เกิดเพราะเหตุปัจจัย และสลายเพราะเหตุปัจจัย " ถ้าเข้าใจมันตามความจริง ไม่ยึดมั่นถือมั่น ทุกสิ่งทุกอย่างก็ถูกต้อง แต่ถ้ายึดมั่นถือมั่น เข้าใจมันตามอคติของตัวเอง ทุกสิ่งทุกอย่างก็ผิด
คนบางคนพูดธรรมะทุกวัน กลับทำลายศรัทธาของผู้อื่น นั่นไม่ใช่พุทธรรมเป็นแน่ คนบางคนชอบทะเลาะต่อตีกับผู้อื่น กลับช่วยให้ผู้อื่นเข้าใจธรรมะได้ คนประเภทนี้ดูคล้ายเข้ากันไม่ได้กับธรรมะ แต่บางครั้งมันก็คือธรรมะ เพราะะนั้น จึงกล่าวกันว่า " ถ้ามารพูดธรรมะ ธรรมะก็กลายเป็นอธรรม ถ้าพระพูดอธรรม อธรรมก็กลายเป็นธรรมะ "
By เซน : วิถีอแห่งความสุขที่แท้
No comments:
Post a Comment