คนงานในอู่ต่อเรือแห่งหนึ่ง ใช้ไม้ที่ดีที่สุดสร้างเรือลำใหญ่ขึ้นมาลำหนึ่ง
คนงานสองคนคัดไม้ขนาดเหมาะเจาะแผ่นหนึ่ง กำลังจะใส่ลงไป ทันใดนั้นเอง พวกเขาก็สังเกตเห็นปลวกตัวเล็กๆ ตัวหนึ่ง
คนงานคนที่หนึ่งตกใจมาก พูดว่า " ไม้กระดานแผ่นนี้ปลวกขึ้นเสียแล้วอย่าใช้เลย " คนงานคนที่สองพูดว่า " ไม่เป็นไรดอก ปลวกตัวเล็กนิดเดียวไม่สร้างปัญหาอะไรให้กับเรือลำใหญ่ๆ ดอก "
คนงานแรกแย้งว่า " อย่าประมาทเชียวนา ปลวกตัวเล็กๆ แค่ตัวเดียวก็จริง แต่อีกหน่อยมันจะแพร่พันธุ์ กัดกินเรือลำใหญ่ๆ จนผุไปทั้งลำ "
คนงานคนที่สองยังยืนกรานว่า " ไม่ดอก ปลวกตัวกระจิ้ดนิดเดียวจะกินเรือลำใหญ่เบ้อเร่อได้ยังไง "
ในที่สุด พวกเขาก็เอาไม้กระดานแผ่นนั้นตอกเข้าไปในลำเรือ ไม่นานนักเรือลำใหญ่ก็สร้างเสร็จ เป็นเรือที่แข็งแรงมาก มันแล่นอยู่ในทะเลตั้งสิบกว่าปีโดยไม่มีปัญหา แต่ว่าไม้กระดานในเรือเริ่มผุกร่อนและขยายวงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
วันหนึ่ง เจ้าของเรือได้บรรทุกสินค้าราคาแพงมาจนเต็มเรือ และยังรับผู้โดยสารอีกหลายคน เตรียมออกทะเล เขารู้อยู่แก่ใจว่าเรือมีปัญหาแต่กลับคิดว่า " ออกทะเลอีกครั้งคงไม่เป็นไรดอกน่ะ "
ทว่า เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น พอออกเรือได้ไม่นาน ก็เจอพายุกลางทะเล เรือหมุนติ้วอยู่กลางคลื่นลมแรง บริเวณที่ปลวกกินถูกคลื่นลมซัดไม่กี่ทีก็แตก น้ำทะเลไหลทะลักเข้ามาในเรือ ในที่สุดเรือก็จมหายไปทั้งลำ
นี่คือความหายนะที่ปลวกตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งนำมาสู่เรือลำใหญ่ลำหนึ่ง
แง่คิด
ปลวกตัวจ้อยหมายถึงปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ส่วนเรือลำใหญ่หมายถึงองค์กรใหญ่ๆ องค์กรหนึ่ง ผู้เขียนแต่งนิทานอุปมาอุปไมยเรื่องนี้ขึ้น เพื่อชี้ให้เห็นว่า เราไม่ควรประมาท ปัญหาเล็กๆ บางปัญหามองผิวเผินอาจเห็นว่าไม่สำคัญ แต่จริงๆ แล้วมันเป็นปัญหาที่ร้ายแรงระดับมะเร็งสังคมเลยทีเดียว ถ้าหากเราไม่คิดหาวิธีแก้ไขตั้งแต่ต้นปล่อยให้ปัญหาที่มีเนื้อแท้เช่นนี้ขยายตัวลุกลามออกไป ในที่สุดองค์กรที่ใหญ่โตก็พังครืนลงได้ อย่างเช่น การรับสินบน การโกงกินคอร์รับชั่น ( หรือรีดไถเงิน ) จากประชาชนแค่ไม่กี่บาทนั้นเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย ไม่ส่งผลกระทบอะไรต่อองค์กร แต่ถ้าเจ้าหน้าที่ทุกคนต่างคิดและทำเช่นนั้น นานวันเข้าก็จะกลายเป็นธรรมเนียม แพร่ระบาดไปทั่ว ภาพลักษณ์ของประเทศก็จะมัวหมอง ไม่มีใครอยากติดต่อคบหาด้วย เพราะฉะนั้นก่อนที่จะพูดว่า " ปัญหาเล็กๆ เท่านี้ ช่างมันเถิด มันคงไม่ทำให้เราถึงกับเป็นไรไปดอกน่า " เราก็ควรศึกษาพิเคราะห์ให้ถี่ถ้วนเสียก่อนว่า ปัญหาเล็กๆ ที่ว่านั้นเป็นปัญหาปลีกย่อยหรือเป็นปัญหาแก่นแท้
By รัถยา สารธรรม ( มังกรสอนศิษย์ )
No comments:
Post a Comment