ไม่แน่ เสมอไป
ครั้งหนึ่ง...
หยางจูเข้าเฝ้าพระเจ้าเหลียง กราบทูลแนะนำว่า การปกครองอาณาจักรนั้น ง่ายเหมือนกลิ้งมันเล่นบนฝ่ามือ
พระเจ้าเหลียงตรัสว่า
" เจ้ามีภริยาเพียงสองคน ก็ปกครองให้ปรองดองกันมิได้ มีสวนแค่สิบไร่ยังทำไม่หมด ยังมีหน้ามาพูดว่าปกครองประเทศทั้งประเทศนั้นง่ายดาย "
หยางจูกราบทูลว่า
" พระองค์เคยเห็นหรือไม่ เด็กเลี้ยงแกะตัวเล็กๆ สูงแค่สี่ฟุต ถือไม้พลองอันหนึ่ง สามารถไล่ต้อนแกะเป็นร้อยๆ ตัวไปในทิศทางตะวันออกหรือตะวันตก ก็ได้ตามปราถนา ลองให้พระเจ้าเย้ากับพระเจ้าซุ่นทั้งสองพระองค์ องค์หนึ่งนำหน้าแกะเพียงตัวเดียวอีกองค์ถือไม้พลองตามหลังก็ไม่สามารถให้แกะมันขยับเขยื้อนได้ "
" ปลาใหญ่มหึมาสามารถกลืนเรือทั้งลำ
ไม่ว่ายอยู่ในน้ำตื้น
นกเหยี่ยวหรือพญาหงส์
ไม่อยู่ที่บ่อหรือสระเล็กๆ
ดนตีชั้นสูง
เขาไม่เล่นประกอบกับการเต้นระบำ
ของชาวบ้านธรรมดา "
นี่ย่อมหมายความว่า
" คนที่ทำงานใหญ่ไม่สนงานเล็ก
คนที่ทำงานใหญ่สำเร็จไม่แน่ว่าจะทำงานเล็กสำเร็จ "
By คิดแบบ " เต๋า " นิทานปรัชญา ( ตีลังกาคิด )
No comments:
Post a Comment