Monday, March 11, 2013

ไม่แน่ เสมอไป


ไม่แน่ เสมอไป 

          ครั้งหนึ่ง...

          หยางจูเข้าเฝ้าพระเจ้าเหลียง กราบทูลแนะนำว่า การปกครองอาณาจักรนั้น ง่ายเหมือนกลิ้งมันเล่นบนฝ่ามือ

          พระเจ้าเหลียงตรัสว่า

          " เจ้ามีภริยาเพียงสองคน ก็ปกครองให้ปรองดองกันมิได้ มีสวนแค่สิบไร่ยังทำไม่หมด ยังมีหน้ามาพูดว่าปกครองประเทศทั้งประเทศนั้นง่ายดาย "

          หยางจูกราบทูลว่า

          " พระองค์เคยเห็นหรือไม่ เด็กเลี้ยงแกะตัวเล็กๆ สูงแค่สี่ฟุต ถือไม้พลองอันหนึ่ง สามารถไล่ต้อนแกะเป็นร้อยๆ ตัวไปในทิศทางตะวันออกหรือตะวันตก ก็ได้ตามปราถนา ลองให้พระเจ้าเย้ากับพระเจ้าซุ่นทั้งสองพระองค์ องค์หนึ่งนำหน้าแกะเพียงตัวเดียวอีกองค์ถือไม้พลองตามหลังก็ไม่สามารถให้แกะมันขยับเขยื้อนได้ "



" ปลาใหญ่มหึมาสามารถกลืนเรือทั้งลำ
ไม่ว่ายอยู่ในน้ำตื้น
นกเหยี่ยวหรือพญาหงส์
ไม่อยู่ที่บ่อหรือสระเล็กๆ 
ดนตีชั้นสูง
เขาไม่เล่นประกอบกับการเต้นระบำ
ของชาวบ้านธรรมดา "

นี่ย่อมหมายความว่า

" คนที่ทำงานใหญ่ไม่สนงานเล็ก 
คนที่ทำงานใหญ่สำเร็จไม่แน่ว่าจะทำงานเล็กสำเร็จ "

          ( หยางจู เท่ากับบอกให้พระเจ้าเหลียงทราบว่า คนที่ล้มเหลวในงานเล็ก เช่นการปกครองภริยา การทำสวนอย่างเขา ไม่ได้หมายความว่าจะทำงานใหญ่ไม่สำเร็จ )





By คิดแบบ " เต๋า " นิทานปรัชญา ( ตีลังกาคิด )

No comments:

Post a Comment