นกแก้วในกรง
พ่อค้าที่ฐานะดีคนหนึ่งนำนกแก้วมาเลี้ยง นกตัวนี้ฉลาดมาก มันไม่เพียงแต่สามารถรู้ภาษาคนพูดกันเท่านั้น หากยังสามารถท่องบทสวดมนต์ได้ด้วย ความฉลาดของมันทำให้พ่อค้าคนนี้รักมันมาก และกลัวว่ามันจะบินหนีไป ด้วยเหตุนี้เขาจึงจับนกมาตัดขนปีก ต่อกรงที่ดีเป็นพิเศษให้มันอยู่และเอาใจใส่เลี้ยงดูเป็นอย่างดี
อยู่มาปีหนึ่ง พ่อค้าคนนี้ถูกทางการจับตัวไป และได้ถูกคุมขังไว้เป็นเวลาครึ่งปีจึงปล่อยตัวให้กลับมา พอพ่อค้าเข้ามาในบ้านก็ถามนกแก้วว่า " ครึ่งปีมานี้ข้าต้องติดคุกเป็นคนหมดอิสระเสรีภาพ ได้รับความทุกข์ยากลำบากสุดประมาณเจ้าอยู่ที่บ้านได้รับการเลี้ยงดูดีไหม ? "
นกแก้วตอบว่า " ข้าแต่ท่านผู้เป็นนาย ท่านติดคุกเพียงครึ่งปีก็รู้สึกว่าทุกข์ยากจนทนไม่ไหว ส่วนข้าพเจ้าถูกขังอยู่ในกรงนานเป็นปีๆ ข้าพเจ้าจะไม่เกิดความรู้สึกที่ไม่พอใจบ้างเชียวหรือ ? "
พ่อค้าได้ฟังเช่นนั้นก็สำนึกขึ้นมา รีบเปิดกรงปล่อยนกแก้วไป
บันทึกใน " เล่อซ่านลู่ "
มุมมองปรัชญา
อิสระเสรีเป็นสิ่งที่มีค่า แต่เพื่ออิสระเสรีของตนแล้วเที่ยวเหยียบย่ำทำลายอิสระเสรีภาพของผู้อื่นเป็นเรื่องที่น่าละอาย คนบางคนรู้สึกขมขื่นในการไร้อิสระเสรีภาพของตน แต่ไม่เคยคิดว่าคนอื่นที่ไม่มีอิสระเสรีจะรู้สึกอย่างไร กระทั่งขัดขวางทำลายอิสระเสรีภาพของคนอื่นเพื่ออิสระเสรีอันเกินขอบเขตของตน คนชนิดนี้จิตใจของเขายังต่ำกว่าพ่อค้าในนิทานเรื่องนี้เสียอีก
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment