ฆ่าไก่เอาไข่

ฆ่าไก่เอาไข่

          ฌานาจารย์ฝอกวงหลังบรรลุธรรมแล้ว ก็ทุ่มเทกำลังกายและใจทั้งหมดให้กับกิจกรรมพุทธศาสนา ลูกศิษย์ลูกหาของท่านเข้าใจเจตนาของอาจารย์ดี จึงหมั่นโน้มน้าวให้ชาวบ้านทำบุญกุศลบริจาคทรัพย์สินเงินทองให้วัดมากๆ เพื่อทำนุบำรุงพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองสืบไป

          เมื่อลูกศิษย์ลูกหาของท่านมารายงานผลงานไม่หยุด ฌานาจารย์ฝอกวงกลับไม่สบายใจ จึงอบรมสั่งสอนว่า " ทุกคนลำบากแล้ว น่าเสียดายไม่ได้กุศล "

          ลูกศิษย์ลูกหาต่างถามอย่างประหลาดใจว่า " ทำบุญมาก ไฉนกลับไร้กุศล ? "

          ฌานาจารย์ฝอกวงตอบว่า " ให้ชาวบ้านอยู่ดีกินดี มีเงินทองสะสมมั่งคั่งสมบูรณ์ พุทธศาสนาจึงจะเจริญรุ่งเรือง เราไม่ควรโน้มน้าวให้ชาวบ้านทำบุญมากไป เพราะนี่คือพฤติกรรมฆ่าไก่เอาไข่ ถ้าชาวบ้านแบกรับภาระไม่ไหว ใครจะอุ้มชูอุปถัมป์พุทธศาสนา "



          การทำบุญในพุทธศาสนามีหลักว่า หลังบริจาคแล้วต้องไม่รู้สึกลำบาก ไม่รู้สึกหนักใจ ผู้ศึกษาพระธรรมถ้ามีจิตใจแบบฌานอย่างแท้จริง จะต้องคิดถึงใจเขาใจเรา การทำบุญต้องทำตามกำลังสามารถของตัวเองอย่างสมัครใจ ทำแล้วสุขใจอิ่มใจ มิใช่ทำแล้วหงุดหงิดกลัดกลุ้มเกิดจากการถูกบังคับหรือต้องฝืนใจทำ เช่นนี้แล้ว เมตตาธรรมแห่งพุทธศาสนาก็จะค่อยๆ หยั่งลึกลงในจิตใจของมนุษย์โลก





By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้