ไม่สงบสุข

ไม่สงบสุข

          สมัยที่ตู้เจี้ยนเป็นมหาเสนาบดี ครั้งหนึ่ง ขณะที่ท่านสนทนาธรรมกับฌานาจารย์อู๋เยิ่นในอาราม มีอีกาตัวหนึ่งเกาะอยู่บนต้นไม้หน้าวิหารร้องเสียงสูง

          ฌานาจารย์ถามว่า " ขณะนี้ท่านได้ยินเสียงอีการ้องหรือไม่ ? "

          อัครมหาเสนาบดีตอบว่า " ได้ยิน "

          เมื่ออีกาบินไป ฌานาจารย์ถามอัครมหาเสนาบดีอีกว่า " ขณะนี้ท่านยังได้ยินเสียงอีการ้องไหม ? "

          อัครมหาเสนาบดีตอบว่า " อีกาบินไปแล้ว ยังจะได้ยินเสียงมันร้องอีกหรือ ? "

          ฌานาจารย์กลับตอบว่า " ขณะนี้อาตมายังได้ยินเสียงร้องอยู่ "

          อัครมหาเสนาบดีถามอย่างประหลาดใจว่า " อีกาบินไปแล้ว ไม่ได้ร้องอีก เหตุใดท่านจึงพูดว่ายังได้ยินเสียงมันร้อง ? "


         ฌานาจารย์อธิบายว่า " ได้ยินมิได้ยิน มิใช่ได้ยินเสียงพุทธะ เดิมแท้ไม่เกิด มีหรือจะดับ ? ขณะมีเสียง มีเกิด เสียงจึงเกิด ขณะไร้เสียง มีดับ เสียงจึงสิ้น แต่การได้ยินเสียงแห่งพุทธะ ไม่เกิดตามเสียง ไม่สิ้นตามเสียง ถึงอีกาบินมาบินไป แต่การได้ยินเสียงแห่งพุทธะของอาตมาไม่มีมาไม่มีไป " 

         หลังจากนั้น อัครมหาเสนาบดีตู้เจี้ยนจึงเข้าใจพุทธธรรมลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น

         ชีวิตในห้วงโลกีย์ของเรามีเครื่องรู้ ( อายตนะภายใน ) ติดต่อกับสิ่งที่รู้ ( อายตนะภายนอก ) ตลอดเวลา เดี๋ยวอย่างนี้ เดี๋ยวอย่างนั้น ไม่มีวันสงบนี่เป็นเรื่องน่าสมเพช ถ้าเราควบคุมตัวเองได้ จิตไม่คล้อยตามสภาพแวดล้อม ชีวิตย่อมจะมีอิสระมีความสุข นี่คือวิถีแห่งฌาน




By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้