หอมจรุงแบบฌาน

หอมจรุงแบบฌาน

         หญิงชรานางหนึ่งมีลูกชายไม่เอาไหน นอกจากไม่ทดแทนบุญคุณมารดาที่เลี้ยงดูมาจนเติบใหญ่แล้ว ยังมักดุด่าทุบตีมารดา ไม่เกรงกลัวบาปอีกต่างหาก

         ฌานาจารย์เมี่ยวซ่านรู้เรื่องนี้เข้า ก็แวะเวียนไปปลอบโยนให้กำลังใจหญิงชราเสมอ ทำให้ลูกชายหญิงชราเกลียดชังท่านอย่างยิ่ง

         ครั้งหนึ่ง ขณะที่ฌานาจารย์เมี่ยวซ่านแวะไปเยี่ยมหญิงชราอีก ก็ถูกถังใส่อุจจาระเต็มครอบใส่ศรีษะ  โดยฝีมือลูกชายหญิงชรา ซึ่งได้ตระเตรียมล่วงหน้าไว้แล้ว

         ฌานาจารย์เมี่ยวซ่านแม้จะถูกกลั่นแกล้งเช่นนั้น แต่ท่านหาโกรธไม่ เพียงเดินไปที่ริมคลองล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาดท่ามกลางจีนมุงตบมือหัวเราะชอบใจ

          ฌานาจารย์เมี่ยวซ่านพูดอย่างไม่ทุกข์ร้อนว่า " อันที่จริงไม่มีอะไรน่าหัวเราะดอก ? ร่างกายมนุษย์คือถังอุจจาระใบใหญ่ แหล่งรวมสิ่งสกปรกโสมมอยู่แล้ว ลูกชายหญิงชราเพราะเมตตาดอกจึงครอบถังอุจจาระใส่อาตมา เพิ่ม ' หัวเชื้อ ' ให้ อาตมาคิดจะขอบคุณเขาอยู่พอดี "



          ลูกชายหญิงชราได้ยินเช่นนั้น พลันร้องไห้สำนึกเสียใจ ฌานาจารย์เมี่ยวซ่านจึงแนะนำสอนสั่งว่า " บุญคุณบิดามารดาใหญ่หลวงลึกล้ำดุจขุนเขามหาสมุทร ไม่กตัญญูเลี้ยงดูท่านให้ดีกลับดุด่าทุบตี โยมเป็นคนหรือเปล่า ? "

          หลังจากนั้น ลูกชายหญิงชราก็กลับตัวกลับใจ ปรนิบัติเลี้ยงดูมารดาอย่างดี เป็นแบบอย่างแก่คนในหมู่บ้าน จนได้ชื่อว่า " ลูกจอมกตัญญู "

          ถังใส่อุจจาระแม้จะครอบใส่ศรีษะฌานาจารย์เมี่ยวซ่าน แต่ถังใส่อุจจาระก็ทำให้เมตตาจิตและปัญญาญาณของท่านแผ่ไพศาลทั่วทุกสารทิศ เราท่านในยุคนี้ก็สูดได้กลิ่นหอมจรุงแบบฌานอย่างเข้มข้นจากกรณีนี้มิใช่หรือ ?





By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้