สู้ฆ่าคนไม่ได้

สู้ฆ่าคนไม่ได้

          ชายคนหนึ่งเชื่อถือเรื่องชาตินี้ชาติหน้า เรื่องเวรเรื่องกรรม พอพบใคร เขาก็จะสาธยายแต่เรื่องความเมตตาปราณี อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เขาว่าพระท่านตรัสไว้แล้วว่า ฆ่าสัตว์อะไรตายแล้วก็จะเกิดเป็นสัตว์ชนิดนั้น ฆ่าวัวก็จะต้องไปเกิดเป็นวัว ฆ่าหมูก็จะต้องไปเกิดเป็นหมู แม้แต่ฆ่าแมลงหรือมดตัวหนึ่งก็จะต้องเป็นเช่นนั้นหมด

          วันหนึ่งขณะที่เขากำลังสาธยายจนคนฟังเคลิบเคลิ้มอยู่นั้น มีชายแซ่หลี่ฟังแล้วรู้สึกขำในใจ จึงพูดแทรกขึ้นมาว่า " ถ้าเช่นนั้นสัตว์อะไรก็ไม่ควรฆ่า ดีที่สุดก็คือฆ่าคน ! "

          " ท่านหมายความว่าอย่างไร ? " คนที่ฟังอยู่ถามขึ้นด้วยความไม่พอใจ

          " ก็เขาบอกว่าฆ่าสัตว์อะไรชาติหน้าก็จะต้องไปเกิดเป็นสัตว์ชนิดนั้นไม่ใช่หรือ ? " ชายแซ่หลี่ตอบ " ฉะนั้นชาตินี้ฆ่าคน ชาติหน้าก็จะไปเกิดเป็นคนอีก อย่างนี้ยังไม่ดีอีกหรือ ? "

บันทึกใน " เจี่ยอี๋จุ้ยหยี "

มุมมองปรัชญา

          คำพูดของชายแซ่หลี่นับว่าดีมาก เขาไม่ต้องใช้ศัพท์แสงปรัชญา ใช้เพียงเหตุผลง่ายๆ ก็สามารถโต้แย้งที่โฆษณากรรมเวร ชาตินี้ชาติหน้าจนไม่รู้จะตอบโต้อย่างไร

          จากนิทานเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นว่า สิ่งที่จิตนิยมโฆษณานั้น ถ้าหากเอามาคิดและแยกแยะอย่างละเอียดแล้วก็จะเห็นถึงความขัดแย้งในตัวของมันเองที่ขัดกับหลักตรรกวิทยา





By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน