ผีเสื้อน้อย...

ผีเสื้อน้อย...

        มีชายหนุ่มคนหนึ่งพบรังไหมของตัวอ่อนผีเสื้อ เขาเฝ้าจับตาความคืบหน้า จนกระทั่งได้เห็นรอยปริขนาดเล็กปรากฏที่ผิวภายนอก ชายคนนั้นจึงนั่งลงและเฝ้าจับตามองความเคลื่อนไหว ของตัวอ่อนผีเสื้ออยู่นานหลายชั่วโมง เขาเห็นมันพยายาม ดื้นรนจะพ้นจากช่องเล็กๆ ของรังทีหุ้มอยู่ให้ได้ แต่เมื่อไม่สำเร็จ เจ้าตัวน้อยก็หยุดเคลื่อนไหว เหมือนจะยอมรับว่าไม่อาจขืนทำอะไรได้มากไปกว่านั้น

        ชายหนุ่มคนนั้นจึงหยิบกรรไกรขึ้นมาตัดเปิดช่องรังจนกว้างพอที่ตัวอ่อนจะสามารถออกมาได้อย่างง่ายดาย ตัวอ่อนผีเสื้อจึงออกมาเผชิญโลกทั้งสภาพร่างกายบวมกลม ตรงข้ามกับปีกที่มีขนาดเล็กนิดเดียว

         แต่เขาก็เฝ้าจับตามองตัวอ่อนนั้นต่อไปด้วยความหวังว่า อีกไม่ช้า... ปีกของมันจะขยายใหญ่ขึ้น และแข็งแรงพอ ที่จะพยุงร่างกายมันได้เมื่อถึงเวลาอันควร แต่เมื่อเวลาผ่านไป... กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ! ผีเสื้อน้อยต้องเดินและคลานไปมาทั้งชีวิต ด้วยสภาพร่างกายบวมกลมและปีกแห้งเล็ก ที่ไม่เคยมีโอกาสจะบินได้

         สิ่งที่ชายคนนั้นเข้าใจก็คือ ธรรมชาติได้กำหนดมาแล้วว่า ตัวอ่อนจะเผชิญโลกได้ก็ต่อเมื่อของเหลวในร่างกายลดน้อยลงจนลำตัวมีขนาดสมดุลกับปีเท่านั้น จึงจะสามารถลอดออกจากช่องว่างขนาดเล็กของรังได้สำเร็จ... และถ้าตัวอ่อนได้ผ่านการดิ้นรนจนถึงเวลานั้นมันจึงจะเติบโต เป็นผีเสื้อที่พร้อมโบยบินจากรังได้อย่างอิสระโดยแท้

การมีชีวิตโดยไม่ผ่านอุปสรรคใดๆ เลย

จึงมีแต่จะทำให้เราพิการและไม่แข็งแรง

การดิ้นรนฝ่าฟันอุปสรรคต่างหาก เป็นหัวใจสำคัญ

ของการดำเนินชีวิต ซึ่งจะช่วยให้เรายืนหยัดอยู่ได้

อย่างแข็งแกร่ง เพราะอย่างนั้น...

จงภูมิใจกับการดิ้นรนในวันนี้เถอะ

ถ้าคุณหวังจะไปให้ถึงวันดีๆ ของชีวิต

ที่สามารถโบยบินได้อย่างอิสระเสรี

By Pantip.com