ก้อนหินเขาเอี้ยนซาน
มีชายโง่ชาวรัฐซ่งผู้หนึ่งเก็บก้อนหินที่มีลวดลายสวยงามได้ก้อนหนึ่งจากทางด้านตะวันออกของหวูไตเขตเขาเอี้ยนซาน เขาเข้าใจว่าหินก้อนนั้นเป็นอัญมณีมีค่าที่หายาก รวมสิบชั้น แต่เขาก็รู้สึกว่ายังไม่ดีพอ จึงทำกล่องไม้ที่สลักลวดลายสวยงามมาใส่เป็นชั้นๆ รวมสิบกล่องด้วยกัน
ต่อมามีพ่อค้าอัญมณีคนหนึ่งมาจากรัฐโจว เมื่อทราบข่าวนี้เขาก็มาหาเพื่อขอดูก้อนหินที่มีค่าก้อนนั้น
เพื่อแสดงให้เห็นว่าเป็นสิ่งที่มีค่าล้ำเลิศจริงๆ ชายเจ้าของหินจึงจัดพิธีรีตรองก่อนจะเปิดออกให้พ่อค้าชม โดยตนเองอาบน้ำชำระร่างกายเสียก่อนแล้วสวมเสื้อผ้าสวมหมวกที่สวยงามสะอาดตา หลังจากนั้นจึงหยิบเอากล่องที่ใส่ก้อนหินออกมาอย่างทะนุถนอมเป็นพิเศษ ค่อยๆ เปิดกล่องออกทีละกล่องและคลี่ผ้าไหมสีแสดออกทีละชั้นๆ อย่างช้าๆ จนปรากฎให้เห็นก้อนหินนั้น
พอพ่อค้าอัญมณีเห็นเข้าก็หัวเราะ บอกเขาว่า " นี่เป็นเพียงหินก้อนหนึ่ง เหมือนกับกระเบื้องแตก ไม่มีราคาค่างวดอะไรเลย "
ชายผู้นั้นฟังแล้วโกรธมาก เข้าใจว่าคนอื่นอิจฉาตาร้อนที่เขามีอัญมณีอันมีค่านี้ จึงพยายามพูดเพื่อให้ค่าของมันตกต่ำ หลังจากนั้น เขาก็ยิ่งเพิ่มความสนใจในการเก็บรักษาและยิ่งถนอมหินก้อนนั้นมากยิ่งขึ้น
บันทึกใน " ไท่ผิงยี่หลาน "
มุมมองปรัชญา
กล่องสิบชั้น ไหมสิบผืนที่สวยงามย่อมไม่สามารถจะทำให้หินก้อนนั้นกลายเป็นอัญมณีที่มีค่าขึ้นมาได้ นัยเดียวกับเรื่องราวหรือบุคคลที่มีค่าทางสังคมและในจิตใจของคนเรานั้น กำหนดโดยคุณลักษณะและเนื้อหาในตัวของสิ่งนั้นแต่ไม่ใช่เปลี่ยนแปลงไปตามเจตนารมณ์ของคนที่ต้องการจะให้เป็น
สิ่งที่จริง ดีและงามนั้นย่อมกลั่นกรองมาจากการปฏิบัติทางภววิสัย ส่วนสิ่งที่ปลอมชั่วและอัปลักษณ์นั้น ถึงจะตบแต่ง ยกย่องสรรเสริญอย่างไร โฉมหน้าที่แท้จริงของมันจะต้องปรากฏออกมาไม่ช้าก็เร็ว และก็ถูกคนหัวเราะดังเช่นชาวรัฐซ่งผู้นี้แน่นอน
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment