เมตตาอย่างรับผิดชอบ

เมตตาอย่างรับผิดชอบ

        หวางเถียนเป็นหมอที่เชี่ยวชาญและมีชื่อเสียงมาก ถึงอย่างไร เขายังเห็นคนป่วยตายไปต่อหน้าต่อตาวันละหลายๆ ราย นานวันเข้า เขาก็เริ่มหวั่นไหวกับความตาย มาวันหนึ่ง เขาพบหลวงจีนภิกขาจารรูปหนึ่งจึมถามท่านว่า " ฌานคืออะไร ? " หลวงจีนตอบว่า " อาตมาไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ? แต่อาตมากล้ายืนยันว่า ถ้าบรรลุฌาน จะไม่กลัวตาย "

        หวางเถียนพูดด้วยความดีอกดีใจว่า " วิเศษมาก แต่จะไปหาฌานาจารย์ได้ที่ไหนล่ะ ? " จะไปปฏิบัติธรรมแบบฌานได้ที่ไหนล่ะ ? "

        หลวงจีนรูปนั้นจึงแนะนำให้ไปหาฌานาจารย์หนานอิ่น เมื่อหวางเถียนพบอาจารย์ ก็แจ้งความจำนงที่ต้องการเรียนฌานให้ทราบ ฌานาจารย์หนานอิ่นจึงแนะนำสอนสั่งว่า " ฌานเรียนไม่ยาก ในเมื่อโยมเป็นหมอก็กลับไปดูแลคนป่วยให้ดีเถิด นั่นแหละคือ ฌาน "



         อันที่จริง หวางเถียนปกิบัติต่อคนไข้อย่างดีโดยไม่คิดว่าตนเองกำลังทำกุศล จึงพูดได้ว่าอันที่จริงนั้นเขาน่าจะปลงต่อความตายได้นานแล้ว ฌานาจารย์หนานอิ่นบอกให้เขากลับไปดูแลคนป่วยให้ดี เพราะถ้าเขาละทิ้งหน้าที่ความรับผิดชอบ ละทิ้งจิตใจเมตตาการุณย์ ก็หมายความว่าเขากำลังเดินสวนทางกับฌาน

          ถ้าหมอต้องการปฏิบัติธรรมแบบฌาน ไม่จำเป็นต้องแสวงหาหรือไปศึกษาที่ไหนทั้งสิ้น ขอเพียงท่านยินดีรักษาคนไข้ด้วยจิตใจเมตตาการุณย์อย่างแท้จริง ท่านก็คือพระโพธิสัตว์อวตาร





By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้