โลภรัพย์บริจาคทรัพย์

โลภรัพย์บริจาคทรัพย์

       ฌานาจารย์เยฺว่ฉวนมีชื่อเสียงมากในด้านจิตรกรรมภาพวาดพู่กันจีน แต่ท่านตั้งราคาสูงลิบลิ่ว จึงมีเสียงซุบซิบเล่าลือว่า ความโลภของท่านมีชื่อเสียงไม่แพ้การวาดภาพของท่าน

       มาวันหนึ่ง สตรีสูงศักดิ์่านหนึ่งนิมนต์ท่านไปแสดงฝีมือที่คฤหาสน์ของนางท่ามกลางแขกเหรื่อมากมาย ขณะที่ฌานาจารย์เยฺว่ฉวนปริปากเรียกค่าตอบแทน สตรีสูงศักดิ์ผู้นั้น กลับหยามท่านต่อหน้าธารกำนัลว่า " ท่านทั้งหลายดูซิ หลวงจีนรูปนี้รู้จักแต่เงิน แม้ท่านจะมีฝีมือยอดเยี่ยม ทว่าจิตใจกลับสกปรก เพราะฉะนั้น ผลงานของท่านเหมาะที่จะประดับชายกระโปรงของฉันเท่านั้น มิคู่ควรประดับห้องรับแขกนี้ "

       ฌานาจารย์เยฺว่ฉวนนิ่งเงียบไม่ตอบโต้กระไรทั้งสิ้น ยังคงยืนราคาสูงลิบลิ่วเช่นเดิม หลังจากนั้น จึงวาดภาพม้วนหนึ่งตามคำกำชับของสตรีสูงศักดิ์ผู้นั้น แล้วจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

       คนจำนวนมากล้วนสงสัยว่าเหตุใดฌานาจารย์จึงคิดจะเอาแต่เงินถึงกับไม่แยแสคำสบประมาทเหยียดหยามใดๆ ท่านคิดอย่างไรกันแน่ ?



       ที่แท้อำเภอที่ฌานาจารย์เยฺว่ฉวนท่านพำนักอาศัย เกิดทุพภิกขภัยเสมอ ท่านจึงสร้างยุ้งฉางขนาดใหญ่ สะสมธัญญาหารมากมายไว้ช่วยเหลือคนยากคนจนที่อดอยากหิวโหย

        คนเราถ้ามีจิตใจสะอาดบริสุทธิ์ ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลกับคำครหานินทาหรือคำสบประมาทเหยียดหยามของคนอื่น ดังเช่นฌานาจารย์เยฺว่ฉวนใช้ศิลปะพู่กันจีนของท่าน แลกเงินมาช่วยเหลือคนยากคนจน นี่มิใช่โลภทรัพย์ หากคือบริจาคทรัพย์ แต่จะมีใครสักกี่คนที่เข้าใจจิตแบบฌานนี้บ้าง




By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้