บักฮื้อกลองหนัง

บักฮื้อกลองหนัง

       สาวกคนหนึ่งขอคำแนะนำจากฌานาจารย์ฝอกวง ว่า " ในเมื่อศึกษากาลามสูตรแล้ว ขอเรียนถามว่าเราเคาะบักฮื้อ ( ปลาไม้ ) และตีกลองหนังเพื่ออะไร ? ปลามีชวิต กลองก็ทำด้วยหนังสัตว์ พฤติกรรมเช่นนี้มิขัดศีลข้อหนึ่งของพุทธศาสนาที่ห้ามฆ่าสัตว์ตัดชีวิตดอกหรือ ? "

       ฌานาจารย์ฝอกวงตอบด้วยโศลกธรรมว่า

       " จำต้องทะลวงทะลุเมฆ ปลุกจิตเจตคึกคักไม่สัปหงก "

      เหตุที่ในวัดวาอารามสงัดวิเวกมีการเคาะบักฮื้อและตีกลองหนัง ก็เพราะว่าปลาอยู่ในน้ำไม่เคยหลับตา สะท้อนว่าผู้ออกบวชต้องตื่นเสมอ หมั่นบำเพ็ญเพียรมีสติไม่เกียจคร้าน ส่วนการตีกลองหนังก็เพื่อลดกรรมทำบุญ เสียงบักฮื้อและเสียงกลองทะลวงทะลุเมฆถึงบนฟ้า หมายความว่าการบำเพ็ญเพียรช่วยให้หลุดพ้นวัฏสงสารได้ ไม่ต้องเวียนว่ายอยู่ในห้วงทุกข์ตลอดไป



       เราลองมาคิดดูว่า ถ้าเราร่างโครงการหนึ่งขึ้นมาแล้ว แต่โครงการเนิ่นช้าไม่คืบหน้า เพราะความเกียจคร้านของเราใช่หรือไม่ ? สิ่งที่เราทำอยู่ทุกวัน เรากล้าพูดว่าเราไม่ละอายแก่ใจเฉกเช่นหลวงจีนที่หมั่นบำเพ็ญเพียรเพื่อมิให้ตนเองเวียนว่ายอยู่ในห้วงทุกข์ตลอดไปใช่หรือไม่ ?

       อาจกล่าวได้ว่า โลกแห่งฌานเกี่ยวข้องกับชีวิตทางโลกของเราอย่างแนบแน่น ถ้าเราเข้าใจความหมายและธรรมแบบฌานบ้างย่อมจะมีส่วนช่วยให้เราเข้าใจชีวิตเข้าใจโลกลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น





By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้