Thursday, March 07, 2013

เคร่งครัดจักเสียคนดี หย่อนยานจักได้เพื่อนชั่ว




ใช้คนไม่ควรโหดนัก
โหดเกินไป
คนใคร่รับใช้จะพากันปลีกตัวหนี
คบเพื่อนไม่ควรสุ่มสี่สุ่มห้า
สุ่มสี่สุ่มห้า
จะชักนำคนประจบสอพลอมาใกล้ตัว


นิทัศน์อุทาหรณ์
คนอย่างเฝิงฮวน

         เราได้แนะนำคนที่ชื่อเฝิงฮวนมาก่อนแล้ว เรื่องราวต่อไปนี้ก็เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเขาอีกเรื่องหนึ่ง

         ครั้งแรกที่เฝิงฮวนมาเคาะประตูบ้านตระกูลเถียนของเมิ่งฉางจุนเขาไม่มีชื่อเสียงอะไรเลย ซ้ำเสื้อผ้าก็ปุปะไม่ต่างอะไรกับขอทานคนหนึ่ง ใช่แต่เท่านั้น เมื่อถามว่า เขามีความรู้ความสามารถ ชอบอะไร รักอะไร เขาก็เอาแต่สั่นหัว คล้ายกับจะบอกว่า " ข้าพเจ้าทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง "

          ทุกๆ คนจึงต่างพากันดูถูกเขา เห็นว่าเขาเป็นคนปัญญาอ่อน แต่เมิ่งฉางจุนมิได้ใส่ใจในเรื่องเหล่านี้ รับเขาไว้เลี้ยงดูในบ้านเช่นเดียวกับคนอื่นๆ 

          ไม่นาน เฝิงฮวนก็เริ่มไม่เจียมตัว ถึงกับประท้วงว่า จะกินปลาก็ไม่มีปลา จะออกนอกบ้านก็ไม่มีรถให้ ซ้ำยังไม่จ่ายเงินซึ่งเขาจะได้นำเอาไปเลี้ยงดูแม่เฒ่าทางบ้านด้วย สู้กลับไปอยู่บ้านเหมือนเดิมจะดีกว่า


          ใช่แต่เท่านั้น เฝิงฮวนยังเอาคำเรียกร้องของเขาเหล่านี้ แต่งเป็นเพลงตะโกนร้องจนใครต่อใครในบ้านตระกูลเถียนได้ยินกันทั่วทุกตัวตนต่างก็หน้านิ่วคิ้วขมวด ซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์กันว่า

          " เจ้าเฝิงฮวนคนนี้ น่าชังจริงๆ ไม่รู้จักเจียมกะลาหัวเอาเสียเลยไล่มันออกไปก็สิ้นเรื่อง "

          ดีที่เมิ่งฉางจุนไม่ใช่คนไร้เหตุผล เขาสนองตามคำเรียกร้องของเฝิงฮวนทุกอย่าง มิได้ไล่เฝิงฮวนไปตามความเห็นของนคนอื่นๆ มิฉะนั้นแล้วในคราวที่เขาถูกฉีอ๋องเข้าใจผิด ปลดเขาออกจากตำแหน่งราชการทั้งหมด ใครจะช่วยเหลือเขาได้ ?

          ความจริง การที่เฝิงฮวนจงใจแสดงอะไรต่างๆ ออกมา จนทำให้คนอื่นทั้งหลายพากันดูถูกดูแคลนเขานั้น ก็เพื่อทดสอบน้ำใจและการปฏิบัติตนของเมิ่งฉางจุน ถ้าหากเมิ่งฉางจุนเป็นคนโหดที่ใจคอคับแคบ เฝิงฮวนก็จะไม่ช่วยเหลือเขาเป็นอันขาด

          ตอนนี้ เราก็คงจะได้ทราบถึงความหมายของนิยายเรื่องนี้แล้วกล่าวคือ 

          เป็นคนอย่าเคร่งครัดนัดอย่าแล้งน้ำใจจนเกินไป มิฉะนั้น ใครๆ ก็จะพากันตีจากเราไปสิ้น เราจะหาเพื่อนฝูงที่ไหนอีกในยามยาก ?

           แต่เราก็ควรจะคิดอีกแง่หนึ่งว่า ความใจกว้างและโอบอ้อมอารีอย่างเมิ่งฉางจุน ใครมาขอพึ่งก็รับไว้ทั้งหมด แต่ใน ๓,๐๐๐ คน มีคนซือตรงจงรักเขาอยู่เพียงคนเดียว ก็เป็นเรื่องออกจะน่าเศร้าอยู่

            เพราะฉะนั้นในการคบหาเพื่อนฝูง จะต้องระลึกถึงบทเรียนของเมิ่งฉางจุนเลือกเฟ้นให้ดี อย่าได้คบอย่างหลับหูหลับตาเป็นอันขาด





By หงอิ้งหมิง สมัยราชวงศ์หมิง ( สายธารแห่งปัญญา )

No comments:

Post a Comment