ตามความเชื่อของชาวพุทธเกี่ยวกับหลักอนัตตาที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงมัชเฌนธรรมเทศนา ไม่ให้เชื่อมิจฉาทิฏฐิที่สุดโต่งอยู่ ๒ อย่าง คือ สัสสตทิฏฐิ ความเห็นในปรัชญาอุปนิษัทที่เชื่อว่า อัตตาและโลกเที่ยงแท้ยั่งยืนอยู่ชั่วนิรันดร์กับ อุจเฉททิฏฐิ โดยนักปราชญาสสารนิยมเช่น อชิตเกสกัมพล มีความเห็นว่าชีวิตขาดสูญหลังความตาย อัตตาและโลกมีความพินาศขาดสูญหมดสิ้นไม่เป็นนิรันดร์
อย่างไรก็ตาม หากเราได้ติดตามคำสอนในพุทธศาสนาเกี่ยวกับเรืองกฏแห่งกรรม และการเกิดใหม่ดังจะได้นำมากล่าวในบทต่อไปทำให้มัชเฌนธรรมเทศนาเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมาว่าจะเอาอย่างไรกันแน่ ? ถ้าเป็นดังนี้การสอนหลักอนัตตาที่ปฏิเสธความมีตัวตนที่ยั่งยืนแต่เชื่อในเรื่องกฏแห่งกรรมกับการเกิดใหม่จะมิดูเป็นการยอมรับความต่อเนื่องแห่งหน่วยชีวิตหรือตัวบุคคลไปละหรือ ? หากเป็นเช่นนั้นการที่จะบรรยายเกี่ยวกับบุคลิกลักษณะและหน่วยของวิญญาณโดยปราศจากการอ้างอิงถึงความเชื่อในเรื่องอนัตตาถาวรจะเป็นไปได้อย่างไร ? ปัญหาดังกล่าวนี้ท่านจะพบคำตอบภายหลังจากได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องวิญญาณในทางพุทธศาสนาดังปรากฏอยู่ในทฤษฎีว่าด้วยเรื่องวิญญาณที่จะกล่าวต่อไป
สุตตัง วินา น ปฏภาวัง มิหัตถิ กิญจิ
เทหัง วินา น ขลุ โกจิ มิหัตถิ สัตโต
เทหัง สภาวรหิตัง ขเณภังคยุตตัง
โก อัตตเหตุ อปโร ภุวิ วิชชตีห
เมื่อปราศจากด้าย ย่อมไม่มีผ้า
ครั้นปราศจากร่างกาย ย่อมไม่มีบุคคล
ร่างกายย่อมไร้สภาวะตัวตน มีความเสื่อมสลายอยู่ทุกขณะ
จึงไม่มีผู้ใดอยู่ในโลกได้เพราะมีอัตตา
By แก่นพุทธธรรม
No comments:
Post a Comment