" เรื่องราวต่างๆ ที่ประสบ จะพบว่า 9 ใน 10 เรื่องเป็นความผิดหวังมีเพียงผู้มีใจมั่นคงซึ่งสามารถอดทนและอดกลั้น ยึดมั่นในเป้าหมายเดิมอย่างแน่วแน่ จึงสามารถพบความสำเร็จ แม้จะทุกข์ยากเพียงใด เคียดแค้นสักเพียงใหน หากผู้นั้นยังมีใจแน่วแน่ในเป้าหมายเดิม สักวันหนึ่งจะต้องสำเร็จ "
ซุนยัดเซ็น
" เรื่องราวต่างๆ ในโลกนี้สำเร็จ ด้วยการเคลื่อนไหวก่อการ ผู้ก่อการสำเร็จคือผู้ยึดมั่นในเป้าหมายเดิม ไม่มีสิ่งใดสามารถล่อหลอกให้เขาทิ้งเป้ามายเดิม ในที่สุดผู้มีใจแน่วแน่บรรลุความสำเร็จ "
ซุนยัดเซน
" ผู้ยิ่งใหญ่ในยุคโบราณ ไม่เพียงมีความสามารถ แต่ยังเป็นผู้แน่วแน่ในเป้าหมายเดิมอย่างไม่ผันแปร "
ซูอี้ ( โซวอิ๊ก )
" สุภาพชนสามารถอดทนอดกลั้น ในสิ่งที่คนธรรมดาทนไม่ได้ "
เจ้าคังเจ๋ ( เสี่ยคังจัก )
" ผู้ยึดมั่นในเป้าหมายเดิมด้วยใจแน่วแน่ สามารถฟันฝ่าอุปสรรคของชีวิต "
สุ้งจื้อฟัง ( ซ่งจื้อฮ้วง )
" ยามเมื่อศัตรูเคลื่อนไหว ฝ่ายเราสามารถใช้ความสงบนิ่งสยบศัตรู ยามศัตรูแสดงความกล้าหาญ ฝ่ายเราจะสยบด้วยความอดทนและอดกลั้น "
หลี่เข่อเหมย ( หลี่ขอบ๊วย )
" การดำรงชีวิต ควรเลียนแบบความอดกลั้นของสุภาพชน เผชิญเรื่องราวที่เกิดขึ้นกระทันหัน ด้วยใจสงบนิ่ง แม้ถูกดูหมิ่นอย่างไร้เหตุผล ใจยังคงสงบนิ่งไม่หวั่นไหวและไม่โกรธ "
หลินสื้วหลวน ( หลิ่มซิ่วล้วง )
" ผู้สามารถอดกลั้น ไม่มีผู้ใด ยั่วยุให้เขาทำพลาดได้ ไม่มีใครทำอะไรเขาได้ "
โจวเอินเฉิน ( จิวเซ่งอึง )
" ความโกรธ อาศัยการเคลื่อนไหวเข้าทำ ความอดกลั้น ใช้ความสงบ นิ่งสยบศัตรู "
โหวเอี้ยวตุง ( โฮ้วเอี๋ยวตัง )
" ในบรรดาอารมณ์ทั้ง 7 ของคน อารมณ์ที่ควบคุมยากที่สุดคือความโกรธ มีเพียงความอดกลั้นเท่านั้นที่สยบความโกรธให้สงบนิ่ง "
หม่าคุงเฉิง ( แบ้คงคุ้ง )
นอกจากนี้ยังมีสุภาษิตอีกมากมาย เช่น...
" อดกลั้น 100 ครั้งเพื่อบรรลุเป้าหมายสำคัญ "
" นักรบทีไม่รู้จักอดกลั้น มักง่ายต่อการถูกข้าศึกลวง "
" ทำงานไม่รู้จักอดกลั้น มักถูกคนอื่นวิพากษ์วิจารณ์ "
" รบ 100 ครั้งชนะทุกครา มิสู้อดกลั้นไว้ดีกว่า "
" คนอื่นพูดมาหมื่นคำ ฝ่ายเราโต้ไปหมื่นคำ มิสู้วางเฉยดีกว่า "
" คนรู้จักปรองดอง มีโอกาสรวย คนมีความสุขรู้จักอดกลั้น "
" ความแค้นใหญ่หลวงมิได้พาตนเองไปพบผลประโยชน์ ส่วนความอดกลั้นด้วยใจที่สงบมั่นคง พาตนเองไปพบความโชคดี "
" ยามอับจน กลับสามารถอยู่อย่างสบายอารมณ์ ผู้นั้นสำเร็จวิชาอดกลั้นสุดยอด "
" ครอบครัวมีความสุข หากคุณพาความอกลั้นเข้าบ้าน "
" ผู้มีความปรองดอง คือผู้ชำนาญการอดกลั้น "
" รากเหง้าของเคราะห์ร้าย คือไม่รู้จักอดกลั้น "
" อดกลั้นคือยาวิเศษ รักษาใจให้สงบราบรื่น และไร้ความวิตกใดๆ "
" อดกลั้นไว้ก่อน อดกลั้นอีกสักครั้ง เมื่อถึงคราวเหลืออด จงอดกลั้นอีกสักครั้ง สภาพการณ์จะคลี่คลาย มองห็นทางรอด เปลี่ยนเคราะห์กรรมเป็นโชคดี "
" ชั่วชีวิตของจูกัดเหลียง คือวางตัวอยู่ในความไม่ประมาท คนเรานั้น ขอเพียงรู้จักพอใจจะอิ่มเอิบ ฝึกอดกลั้น 100 ครั้งเพื่อให้ใจสงบนิ่ง "
นิทาน แมว 2 ตัว
มีแมว 2 ตัวมาขอกิน ตัวหนึ่งแมวขาว ตัวหนึ่งแมวเหลือง แมวเหลืองพองขนทำท่าขึงขังใส่แมวขาว แมวขาวไม่สนใจและไม่แสดงความกลัวแม้แต่นิดเดียว ผมมองท่วงทีของแมวขาว รู้สึกนับถือ สักพักหนึ่งแมวเหลืองก็เดินจากไปโดยไม่ต้องกัดกัน การสู้ของแมวมักวัดใจกัน ถ้าตัวหนึ่งหนีอีกตัวจะไล่ ถ้าตัวหนึ่งวางเฉยทำเป็นไม่สนใจ อีกตัวจะไม่กล้าเข้าไปกัดมัน ฉากแสดงความไม่กลัวและไม่สนใจของแมวขาวตัวนี้ นับเป็นบทเรียนที่ดีในการดำรงตน
เปรียบเทียบแมวขาวกับแมวเหลือง พบว่า ระหว่างที่แมวเหลืองเดินจากไป มันแสดงความกลัวให้เห็น สรุปว่า แมวขาวชนะโดยไม่ต้องกัดกันโดยใช้ท่วงทีไม่กลัวและไม่สนใจ
By ป.แผนสำเร็จ ( ปรัชญาการดำรงตนของจอมปราชญ์ : สรรนิพนธ์จอมปราชญ์ )
No comments:
Post a Comment