สมัยหนึ่ง...
จวงจื้อ ปรัชญาเมธีจีนผู้รักสันโดษ ไม่มักใหญ่ใฝ่สูงในทางการเมือง กษัตริย์รัฐฌ้อ ปรารถนาจะแต่งตั้งจวงจื้อเป็นนายกรัฐมนตรี จึงส่งราชฑูตไปเชิญจวงจื้อ
จวงจื้อกล่าวกับราชฑูตว่า
" ข้าพเจ้าได้ยินว่า ที่นครรัฐฌ้อมีเต่าศักดิสิทธิ์อยู่ตัวหนึ่ง ตายมาแล้วถึงสามพันปี พระเจ้าอยู่หัวทรงถือว่าเป็นของขลังศักดิ์สิทธิ์เก็บมันไว้ในภาชนะห่อด้วยผ้าอย่างดี ตั้งบูชาไว้ในเทวาลัยข้าพเจ้าขอถามหน่อยเถิด ถ้าเป็นท่าน ท่านจักยินดีเป็นเต่าตายซากเหลือกระดองให้คนเขาสักการบูชาหรือว่าเป็นเต่าเป็นๆ ที่เที่ยวคลานหากินตามบึงตามทุ่งดี "
ราชฑูตตอบว่า
" ข้าพเจ้ายินดีจะเป็นเต่าธรรมาดา
ที่หาผักบุ้งตามทุ่งนาดีกว่า "
" ถ้าเช่นนั้น ก็เชิญท่านกลับไปกราบทูล
พระเจ้าอยู่หัวเถิดว่า
ตัวข้าพเจ้าจวงจื้อก็ปรารถนา
จะขอเป็นเต่าเป็นๆ ที่หากินตามบึง ตามทุ่ง
มากกว่าเป็น เต่าตายซากเหลือแต่กระดอง
ให้เขาสัการบูชา "
ขอเป็น
" เต่าธรรมดา "
ดีกว่า
By คิดแบบ " ต๋า " นิทานปรัชญา ตีลังกาคิด
No comments:
Post a Comment