Monday, December 01, 2014

ว่างและไม่ว่าง


ว่างและไม่ว่าง

          คุณมีชีวิตที่ว่างหรือไม่ว่าง

          ว่างและไม่ว่าง คือสองรูปแบบชีวิตที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง คนบางคนชอบไม่ว่าง ยิ่งไม่ว่างยิ่งสนุก ยิ่งยุ่งยิ่งสดใส มองความไม่ว่างเป็นแรงขับเคลื่อนเป็นอาหารเสริม เห็นว่าการมีเวลาว่างคือความเกียจคร้าน อยู่อย่างไร้สาระ ไม่ต่างอะไรกับความตาย แต่ก็มีบางคนเห็นว่าว่างคือการปล่อยวาง บริสุทธิ์ สะอาด อิสรเสรี คือการฝึกความเพียร เห็นว่าความไม่ว่างคือการชอบออกสังคม คือการยึดมั่นถือมั่น คือทาสของงาน แต่ก็มีบางคนที่ว่างท่ามกลางไม่ว่าง เช่น กรรมกรเรียกร้องให้มีวันหยุดสองวันในหนึ่งสัปดาห์ หรือเรียกร้องทำงานวันละแปดชั่วโมง หรือบางคนในท่ามกลางงานที่ยุ่งเหยิง ขอหยุดดื่มชาสักแก้ว อ่านหนังสือพิมพ์สักหน่อย หรือหาเหตุออกไปทำธุระข้างนอกเพื่อหาโอกาสพักบ้าง แต่ก็มีบางคนที่ว่างจนเกิดทุกข์ ว่างจนเกิดวิตกจริต จึงต้องควักกระเป๋าจ่ายสตางค์ขอร้องคนให้แบ่งงานให้ตนเองทำบ้าง ทั้งนี้เพื่ออยากใช้ความไม่ว่างเป็นเครื่องช่วยฆ่าเวลา

          ไม่ว่างคือความปีติ ไม่ว่างคือการตั้งจิต ไม่ว่างคือความก้าวหน้า ไม่ว่างคือความสงบสุข เราสามารถเข้าถึงคุณค่าชีวิตและความหมายของการทำงานจากความไม่ว่างนี้ และความไม่ว่างยังทำให้เราได้รับความรู้มากมาย รู้จักเพื่อนฝูงมากมาย ได้ผูกบุญวาสนากับคนหลายหลาก ทว่าความไม่ว่างมีหลายระดับต่างกัน บางคนไม่ว่างเพื่อสมาชิกคนในคราอบครัว บางคนไม่ว่างเพื่อประโยชน์สุขของสังคม บางคนยุ่งอยู่กับการช่วยคลี่คลายปัญหาให้ผู้อื่น บางคนยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือผู้อ่อนแอเจือจานผู้ยากไร้



          ที่สนามบิน ที่สถานีรถไฟ เราเห็นผู้คนพลุกพล่านไปมาทุกวัน พวกเขาต้องเป็นคนไม่ว่างแน่ เพียงแต่ว่าบางคนทำเพื่อชื่อเสียง บางคนเพื่อผลประโยชน์ บางคนเพื่อความรัก แน่นอนว่าอาจมีบางคนที่กำลังเที่ยวประกาศลัทธิความคิดไปตามเมืองต่างๆ เหมือนท่านขงจื้อ หรือเที่ยวจาริกแสดงธรรมโปรดสัตว์เช่นพระพุทธเจ้า พวกท่านได้เผยแพร่เสียงแห่งสันติภาพไปในหมู่มวลมนุษย์และก็มีบางคนประกาศสัจธรรมไปทั่วทุกมุมมโลกทุกวัน ไม่ว่างเพื่อตนเอง และไม่ว่างเพื่อผู้อื่น และไม่ว่างเพื่อโลก

          บางคนถือการไม่ว่างเป็นความสุข เป็นเรื่องน่ายินดี อยากให้วันหนึ่งมีมากกว่า 24 ชั่วโมง เพื่อจะได้ไม่ว่างให้เต็มที่ บางคนก็ว่างเสียจนไม่รู้จะมีชีวิตอย่างไร คิดแต่จะให้ผู้อื่นยื่นมือมาช่วย คิดแต่จะรับฝ่ายเดียว เที่ยวร้องขอโดยไม่คิดที่จะลงแรงทำ

          ไม่ว่างมากๆ ก็เป็นทุกข์ ว่างก็เป็นทุกข์เช่นกัน ถ้าว่างมากเป็นทุกข์ สู้ไม่ว่างยังจะมีความหมายมากกว่า ไม่ว่าง คือยาชูกำลังของกายใจที่ดีเยี่ยม ไม่ว่างคือการหว่านเมล็ดพันธุ์ดีเพื่อชาตินี้และชาติหน้า ชีวิตคนเรามีจำกัด เราจึงควรทำตนให้ไม่ว่าง เพราะไม่ว่างเราจึงก้าวหน้า จึงประสบความสำเร็จ

          พูดถึงว่างหรือไม่ว่าง ความจริงเป็นเพียงการจัดการปัญหา ถ้าจัดการได้ดีแม้ไม่ว่างก็ว่างได้ สิ่งที่ดีที่สุดคือต้องทำให้จิตใจว่างในยามที่ไม่ว่าง ในยามที่ว่างต้องมีความรู้สึกว่าไม่ว่าง ถ้าทำให้ " ใจว่างคนไม่ว่าง " ได้ คือการวางตนต่อการดำเนินชีวิตที่ดีที่สุด





By เซนส่องทาง

No comments:

Post a Comment