ฆ่าหมูสอนลูก
วันหนึ่งภรรยาของเจิงจื่อเตรียมตัวไปตลาด ลูกชายของหล่อนรบเร้าและร้องไห้จะขอตามไปด้วยให้ได้ ภรรยาของเจิงจื่อจะพูดอย่างไรเด็กก็ไม่ยอมฟัง เมื่อไม่มีวิธีอื่น หล่อนจึงกล่าวกับลูกว่า
" เชื่อแม่เถอะ อย่าตามไปเลยนะ เมื่อแม่กลับมาแล้วจะฆ่าหมูให้ลูกกิน "
เนื่องด้วยเด็กอยากกินเนื้อหมู เมื่อได้ฟังแม่พูดเช่นนั้น ก็หยุดร้องไห้เลิกรบเร้าตามไปตลาด
เมื่อภรรยาของเจิงจื่อกลับมาจากตลาดก็เห็นสามีของหล่อนกำลังเอาเชือกมามัดขาหมู ที่ข้างๆ มีมีดฆ่าหมูเตรียมไว้พร้อม หล่อนตกใจมาก รีบตรงเข้าไปยับยั้งเขา พูดว่า
" ท่านยังสติดีอยู่หรือเปล่า ? ที่ข้าพเจ้าพูดไปนั้นเป็นเพียงตั้งใจจะหลอกเด็กเท่านั้นเอง "
เจิงจื่อกล่าวด้วยท่าทีจริงจังว่า
" ทำไมเธอจึงหลอกเด็ก ? เด็กยังไม่มีความรู้ความเข้าใจอะไร เขาจะถือเอาการพูดและการกระทำของพ่อแม่เป็นแบบอย่าง เวลานี้เราโกหกเด็กก็ไม่เชื่อคำพูดผู้เป็นแม่ เมื่อเป็นเช่นนี้การอบรมสั่งสอนลูกของพ่อแม่ยังจะมีความหมายอะไรเล่า ? "
พอพูดจบ เจิงจื่อเอามีดแทงคอหมูทันที
บันทึกใน " หานเฟยจื่อ "
มุมมองปรัชญา
คนที่เป็นพ่อแม่นั้นจะต้องทำตัวเป็นแบบอย่างแก่พวกลูกๆ ควรจะเหมือนกับเจิงจื่อที่พูดคำไหนพูดคำนั้น ไม่โกหกเด็ก อบรมให้เด็กเป็นคนซื่อตรง เด็กในสังคมโดยเฉพาะเยาวชนที่มีนิสัยโกหกหลอกลวง และแล้วในที่สุดก็พัฒนาไปจนกระทำความผิดร้ายแรงนั้น มักจะเกี่ยวกับการให้การอบรมศึกษาในครอบครัวอยู่ไม่น้อย
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment