.jpg)
การฝึกปฏิบัติธรรมระหว่างดำเนินชีวิต
การฝึกปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่งในชีวิต
เสื้อผ้าขาดต้องแก้ไข เครื่องเรือนชำรุดต้องซ่อมแซม ผมเผ้ายุ่งเหยิงต้องจัดแต่ง เล็บยาวแล้วต้องตัดแต่ง ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ประจำวัน บุกคลิกหน้าตาทั้งหมดต้องมีการจัดแต่งแก้ไขซ่อมแซมเช่นกัน การกระทำของคนที่ผิดพลาดเกินเลยไป ยิ่งจำเป็นต้องฝึกฝนแก้ไข
การฝึกปฏิบัติธรรมคือการฝึกฝนปฏิบัติให้ถูกต้อง การฝึกปฏิบัติไม่จำเป็นต้องเข้าไปฝึกตามดูใจตนเองในป่าในเขา และก็ไม่จำเป็นต้องปิดกห้องอยู่คนเดียวคอยตามดูลมหายใจ ตามดูสติของตน การฝึกปฏิบัติก็ไม่ใช่เพียงแค่การสวดมนต์ ท่องบ่นบริกรรมคาถาเจริญสมาธิ ถ้าสวดมนต์ไหว้พระทุกวัน แต่ภายในจิตใจเต็มไปด้วยกิเลส ความโลภโกรธหลง ความเห็นแก่ตัว ยึดมั่นถือมั่น ไม่ได้รับเอาธรรมะเข้ามาซ่อมแซมจิตใจ อย่างนี้จะฝึกปฏิบัติธรรมไปทำไม
การฝึกปฏิบัติธรรมจำเป็นแน่นอน การฝึกจิตยิ่งสำคัญกว่า การปฏิบัติตรงแต่ใจไม่ตรง มีภายนอกไม่มีภายใน อย่างนี้เรียกว่าฝึกกายไม่ได้ฝึกใจ ไม่สามารถแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุได้ เราสามารถฝึกปฏิบัติธรรมกับฝึกจิตไปพร้อมๆ กันได้ ให้ภายในและภายนอกเป้นหนึ่งเดียว ใจอยู่ภายในรูปอยู่ภายนอก เมื่อทำได้เช่นนี้ทุกเรื่องย่อมมีทางออก ย่อมฝึกสำเร็จ
ไม่ว่าจะเป็นฝึกปฏิบัติหรือฝึกจิตควรฝึกจากการดำเนินชีวิต ในระหว่างการยืนเดินนั่งนอน ขณะกินอาหาร หรือแม้แต่การคบค้าสมาคม วิสาสะกับญาติมิตร ความคิดความอ่าน ยามเช้ายามเย็นทำได้ตลอดเวลา เช่น การนุ่งห่มเสื้อผ้า สำรวมเรียบร้อยเป็นสิ่งจำเป็น ถึงแม้ว่าเสื้อผ้าจะเก่าชำรุด ขอเพียงสะอาดสะอ้านก็ไม่น่ารังเกียจอะไร นี่คือการฝึกปฏิบัติในเรื่องของการแต่งกาย อาหารสามมื้อรสชาติถูกปากย่อมเป็นที่ปรารถนาของคน อาหารพื้นๆ ง่ายๆ ก็ให้รสชาติที่แตกต่างได้เช่นกัน นี่คือการฝึกเรื่องการเดินทาง
บ้านช่องที่พักอาศัย ถ้าเป็นคฤหาสน์หลังใหญ่ย่อมดีแน่นอน แต่บ้านหลังเล็ก สะอาดเรียบง่ายก็เป็นสวรรค์ได้เช่นกัน นี่คือการฝึกเรื่องที่อยู่อาศัย ไปนอกบ้านมีรถยนต์คันหรู รวดเร็วทันใจ แต่ถ้าไม่มีรถเรือก็สามารถเดินเท้าต่างรถได้เช่นกัน นี่คือการฝึกเรื่องการเดินทาง
ทำงานขยันขันแข็ง รับผิดชอบ ตั้งใจทำให้ดีทำให้สำเร็จ เป็นคนซื่อสัตย์ จริงใจ ทำจริงทำให้สมบูรณ์ ทั้งหมดนี้คือการฝึกจิตปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะเป็นการคบค้าสมาคม ความจริงใจ ต่อเรื่องราวเหตุการณ์ ทำอย่างจริงจังถึงที่สุด นี่คือการฝึกปฏิบัติธรรมะระหว่างดำเนินชีวิต
คนที่เป็นพ่อค้าลงทุนเพื่อหวังผลตอบแทน ทำสินค้ามีคุณภาพราคายุติธรรม ไม่เอาเปรียบผู้บริโภค คนรับราชการทำงานรับใช้ประชาชน รักษากฎหมาย นี่คือการฝึกปฏิบัติธรรมระหว่างดำเนินชีวิต
ที่ผ่านมา พระเถระในสำนักเซนทำงานหาบน้ำแบกฟืน จัดที่นั่งสวดมนต์เดินเติมอาหาร ปลูกต้นไม้ เฝ้าป่า เลี้ยงวัว ถางป่า หรือแม้แต่ตำข้าวฝัดข้าว ชุนเสื้อซ่อมรองเท้า ทั้งหมดนี้คือการฝึกปฏิบัติธรรมระหว่างดำเนินชีวิต
การฝึกปฏิบัติ ก็คือการทำตัวเป็นคนดี ถ้าทำตัวเป็นคนใจคอคับแคบไร้สัจวาจา ไร้คุณธรรม ละโมบโลภมาก เจ้าเล่ห์เพทุบาย หากไม่กำจัดข้อบกพร่องของอุปนิสัยใจคอ ก็เหมือนถ้วยชามที่ใช้แล้วไม่ได้ล้าง ติดเศษอาหารสกปรก แบบนี้จะนำภาชนะนั้นมาใส่อาหารอันโอชะให้คนรับประทานได้อย่างไร
ดังคำที่ว่า " คนสำเร็จพุทธะก็สำเร็จ " การฝึกปฏิบัติธรรมระหว่างดำเนินชีวิต คือต้องการให้ทำตัวเป็นคนที่เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน ไม่ทำผิดต่อหลักคุณธรรมจริยธรรม การกระทำเช่นนี้คือการฝึกปฏิบัติธรรมที่แท้จริง
By เซนส่องทาง
No comments:
Post a Comment