ก็เหตุผลเดียวกัน

ก็เหตุผลเดียวกัน

       หลวงจีนรูปหนึ่งเดินทางไปปฏิบัติธรรมแบบฌานที่อารามของพระราชครูฮุ่ยจง ในเมืองหนานหยาง มาวันหนึ่ง หลวงจีนรูปนี้ถามพระราชครูว่า " ในคัมภีร์ว่า พุทธภาวะนั้นปกติ จิตนั้นอปกติ แล้วเหตุใดอาจารย์จึงพูดว่าจิตกับพุทธภาวะไม่แตกต่างกัน ? หรือว่าปกติกับอปกติไม่แตกต่างกัน ? "

       พระราชครูตอบว่า " ท่านว่าตามคำพูด ไม่ว่าตามความหมาย ดังเช่นหน้าหนาวน้ำจับตัวเป็นน้ำแข็ง หน้าร้อนน้ำแข็งละลายเป็นน้ำ ยามหลงภาวะจับผลึกเป็นจิต ยามสำนึกจิตละลายเป็นภาวะ จิตและภาวะคือองค์เดียว แตกต่างกันเพียงเพราะความหลงและความสำนึกของแต่ละคน "

       ขณะที่เราศึกษาพระธรรม มักจะงุนงงกับศัพท์พุทธศาสนาแสมอ ขอเพียงทำความเข้าใจให้ทะลุปรุโปร่ง ในคัมภีร์ถึงจะกล่าวถึงความแตกต่างระหว่างจิตกับภาวะไว้หลายแห่ง เช่น ฌาน จิตเดิมแท้ ภาวะเดิมแท้ ธรรมกาย โฉมเดิมแท้ โฉมหน้าดั้งเดิม ฯลฯ แต่ล้วนมีจุดมุ่งหมายต้องการช่วยให้เราเข้าใจตัวเองจากหลายๆ ทาง สภาพเช่นนี้ เปรียบได้กับนำทองคำมาหลอมเป็นเครื่องประดับต่างๆ เช่น ตุ้มหู กำไล ฯลฯ ซึ่งถึงจะมีลักษณะต่างกัน และหลอมหรือไม่หลอมเข้าด้วยกัน มันก็คือทองคำ



       เพราะฉะนั้น ขณะที่เราอ่านหนังสือพุทธธรรมจะเป็นเล่มใดก็ตามถึงผู้เขียนจะสื่อด้วยวิธีการแตกต่างกัน ขอเพียงเราเข้าใจเจตนาจริงแท้ของผู้เขียน เจตนาที่ต้องการแนะนำตักเตือนให้คนทั้งหลายทำแต่ความดี ถึงที่สุดแล้วมันก็คือเหตุผลเดียวกัน





By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้