ขาดริมฝีปากฟันย่อมเสียว

ขาดริมฝีปากฟันย่อมเสียว

        ครั้งหนึ่งรัฐจิ้นเตรียมยกทัพไปตีรัฐกว๋อ แต่กองทัพจะไปยังรัฐกว๋อได้ต้องผ่านรัฐอี๋ ฉะนั้นกษัตริย์เชี่ยนกงของรัฐจิ้นจึงส่งคนไปนำหยกสีขาวที่มีค่าชิ้นหนึ่งไปมอบให้แก่กษัตริย์ของรัฐอี๋เพื่อขอยกกองทัพผ่านไปตีรัฐกว๋อ

        มหาอำมาตย์ของรัฐอี๋ชื่อกงจือฉีได้ทูลเตือนกษัตริย์รัฐอี๋ว่า

        " พระองค์ไม่ควรจะยอมให้ผ่านเพราะรัฐอี๋กับรัฐกว๋อนั้นมีความสัมพันธ์ที่เปรียบประดุจริมฝีปากกับฟันขาดริมฝีปากฟันย่อมจะเสียว เมื่อไม่มีริมฝีปากแล้วฟันจะรักษาตัวเองได้อย่างไร ? วันนี้ถ้ายอมให้รัฐจิ้นทำลายรัฐกว๋อแล้ว วันพรุ่งรัฐอี๋ก็จะถูกทำลายตามไปด้วย "

        กษัตริย์ของรัฐอี๋ไม่ยอมฟังความเห็นนี้ รับหยกขาวที่กษัตริย์รัฐจิ้นส่งมาให้และยอมให้กองทัพผ่านไป เมื่อรัฐจิ้นตีได้รัฐกว๋อแล้วก็หวนกลับมาตีและยึดเอารัฐอี๋ดังที่มหาอำมาตย์ได้คาดไว้

บันทึกใน " หานเฟยจื่อ "

มุมมองปรัชญา

        เรื่องนี้มหาอำมาตย์กงจือฉีเห็นว่าระหว่างรัฐกว๋อกับรัฐอี๋มีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกเหมือน " ขาดริมฝีปากฟันย่อมเสียว " เขามีสายตายาวไกลกว่ากษัตริย์ของรัฐอี๋มาก

        สิ่งทางภวิสัยนั้นย่อมมีความสัมพันธ์กัน จำกัดซึ่งกันและกัน บางครั้งการสูญสลายของสิ่งหนึ่งอาจทำให้เงื่อนไขในการดำรงอยู่ของอีกสิ่งหนึ่งต้องสูญเสียไปด้วย กษัตริย์แห่งรัฐอี๋ไม่เข้าใจเรื่องนี้ พิจารณาปัญหาอย่างโดดเดี่ยว จึงได้รับความเสียหายอย่างหนัก




By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน