เรียนวิชาฆ่ามังกร
มีชายคนหนึ่งชื่อจูเพิงม่าน เขาเป็นคนชอบศึกษาหาความรู้ และด้วยความปรารถนาที่จะเป็นคนมิวิชาความรู้ชนิดที่คนอื่นไม่มี คือวิชาฆ่ามังกร เขาจึงขายทรัพย์สินทั้งหมดที่มีอยู่ แล้วนำทองพันตำลึงติดตัวเดินทางรอนแรมไปขอสมัครเป็นลูกศิษย์ของหลีอี้เพื่อเรียนวิชาฆ่ามังกร
เขาเรียนอยู่เป็นเวลานานสามปี สำเร็จแล้วก็เดินทางกลับ เมื่อมีคนถามเขาว่าไปเรียนวิชาอะไรมา เขาก็ตอบอย่างภาคภูมิใจว่าเรียนวิชาฆ่ามังกร พร้อมกันนั้นก็เล่าถึงวิชาฆ่ามังกรว่าจะต้องจับมังกรอย่างไร ลงมือฆ่าอย่างไร และยังทำไม้ทำมือประกอบไปกับการเล่าด้วย
คนที่ฟังเขาพูดต่างก็พากันหัวเราะ ถามเขาว่า " มังกรที่จะให้แกฆ่านั้นอยู่ที่ไหน ? "
จูเพิงม่านเจอคำถามเช่นนั้นก็รู้ตัวว่า ความเป็นจริงในโลกนี้ไม่มีมังกร ฉะนั้นความสามารถของเขาอุตส่าห์ลงทุนไปเรียนมจึงเสียเปล่าไม่เกิดประโยชน์เลยแม้แต่น้อย
บันทึกใน " จวงจื่อ "
มุมมองปรัชญา
เรื่องจูเพิงม่านทุ่มเททรัพย์เงินทองอุตส่าห์เดินทางไปเรียนวิชาฆ่ามังกรนี้ความจริงแล้วเป็นเรื่องน่าขบขัน เนื่องจากในโลกนี้ไม่มีมังกร ฉะนั้นการลงทุนเรียนมาของเขาจึงไร้ประโยชน์ เรียนแล้วไม่มีที่ใช้
อันการเรียนนั้นจุดมุ่งหมายก็อยู่ที่เอามาใช้ คนเราควรจะเรียนวิชาความรู้สักอย่างสองอย่างเพื่อเอามาใช้ในการงาน ถ้าหากสิ่งที่เรียนไม่เกิดประโยชน์อะไรแก่การงานแล้ว สิ่งที่เรียนมาก็ไม่มีค่าอะไรเลย ด้วยเหตุนี้การเรียนจึงต้องมีจุดมุ่งหมาย ความรู้ที่เหินห่างจากความเป็นจริงก็เหมือนกับความรู้การฆ่ามังกรที่จูเพิงม่านเรียนนั่นเอง
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment