เหล้าเปรี้ยวกับหมาดุ
ที่รัฐซ่งมีร้านขายสุราร้านหนึ่งขายเหล้ารสดีที่เก็บไว้นานปี โดยเฉพาะเจ้าของร้านก็อัธยาศัยดีและไม่เอาเปรียบลูกค้า ที่หน้าร้านของเขาก็ชักธงเครื่องหมายร้านขายเหล้าไว้เด่นชัด คนอยู่ไกลหลายลี้มองมาก็เห็น พอมีคนเข้ามาในร้าน เจ้าของร้านก็จะต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มารยาทที่อ่อนโยน
จากสภาพดังกล่าวนี้เขาควรจะขายเหล้าได้ดีแต่ความจริงกลับตรงกันข้าม บางวันกลับไม่มีคนเข้ามาในร้านของเขาเลย ด้วยเหตุนี้ไหเหล้าที่เปิดแล้วเมื่อขายไม่ได้นานวันเข้าเหล้าก็มีรสเปรี้ยว
เจ้าของร้านคิดแล้วคิดอีกก็หาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ในที่สุดเขาก็ไปถามชายชราที่อยู่ไม่ไกลจากร้านของเขา ชายชราผู้นั้นฟังแล้วนิ่งคิดนิดหนึ่งถามเขาว่า
" หมาเฝ้าร้านของท่านดุไหม "
เจ้าของร้านมีสีหน้าแสดงความประหลาดในคำถาม แต่ก็ตอบว่า
" ดุมาก แต่มันเกี่ยวข้องอะไรกับการขายเหล้าด้วยล่ะ ? "
ชายชราลูบหนวดกล่าวตอบว่า " คนกลัวหมาดุที่ท่านเลี้ยง เมื่อเป็นเช่นนี้ ถึงแม้เหล้าจะดี แต่ใครเล่าจะกล้าเข้ามาในร้าน "
บันทึกใน " หานเฟยจื่อ "
มุมมองปรัชญา
สุนัขดุกับเหล้ารสเปรี้ยวนั้น ความจริงเป็นเรื่องคนละเรื่อง ดูคล้ายกับไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลยในด้านเหตุกับผล ร้านขายเหล้าแห่งนี้แม้จะมีเหล้าอย่างดีตกแต่งสถานที่อย่างสวยงาม เจ้าของร้านก็ต้อนรับลูกค้าด้วยท่าทีนุ่มนวล แต่ก็ไม่มีคนเข้าร้านสาเหตุก็มาจากหมาดุที่เฝ้าประตู ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เหล้าเกิดรสเปรี้ยว
ในโลกนี้มีเรื่องไม่น้อยที่ดูแล้วเหมือนดำรงอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีความเกี่ยวพันกัน แต่ในเงื่อนไขที่แน่นอนบางอย่าง มันมักจะดำรงอยู่ร่วมกันในความขัดแย้งนั้นๆ ทำให้เกิดด้านต่างๆ ของความขัดแย้งขึ้น และส่งผลสะเทือนและจำกัดซึ่งกันและกันในทางตรงหรือไม่ก็ทางอ้อมขึ้น ด้วยเหตุนี้ในเวลาทีจะแก้ความขัดแย้ง ทำการสำรวจปัจจัยของความขัดแย้งให้ลึกซึ้ง ค้นหาความสัมพันธ์ของเหตุและผลในเรื่องราวที่ดูแล้วเหมือนไม่มีความเกี่ยวพันกัน
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment