รู้หนึ่งแจ้งสิบ

รู้หนึ่งแจ้งสิบ

         สมัยที่พระพุทธเจ้ายังมีชีวิตอยู่นั้น มีพราหมณ์รูปหนึ่งขออนุญาตพบพระพุทธเจ้าเพื่อสนทนาธรรม ท่านทูลถามพระพุทธเจ้าว่า " หม่อมฉันไม่ทูลถามสิ่งที่ไม่ทราบจะทูลอย่างไร และไม่ทูลถามสิ่งที่ฉันไม่อาจทูลได้ ขอทูลถามท่านภควันตะ สิ่งนี้คืออะไร ? "

         พระพุทธเจ้าได้ยินแช่นนั้น จึงนั่งหันหน้าเข้าหา แต่ไม่ตรัสสิ่งใดแม้แต่คำเดียว พราหมณ์ผู้นั้นกลับพูดยกย่องด้วยความจริงใจว่า " พระพุทธผู้ทรงเมตตา เพียงได้สดับปัญหาที่ฉันไม่ทราบ ก็ทรงประทานความกระจ่างแก่ฉัน ทรงช่วยให้ฉันบรรลุธรรม "

          พระอานนท์อยู่ข้างๆ ทูลถามด้วยความประหลาดใจว่า " ติตถิยะ ( นักบวชนอกศาสนา ) ผู้นี้ บรรลุอะไรกันแน่ ? ไฉนจากไปด้วยความปลื้มปีติเช่นนั้น ปัญหาที่เขาถาม พระองค์ท่านก็มิได้ตรัสตอบแม้แต่คำเดียวแตเขากลับทราบ กลับบรรลุธรรมได้อย่างไร ?



          พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า " การบรรลุธรรมนั้น เฉกเช่นอาชาพันธุ์เลิศ เพียงเห็นเจ้าของผู้ขับขี่สะบัดแส้ ก็รู้ว่าต้องวิ่ง "

          พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมแห่งฌาน แต่ไม่เปิดเผยจนหมดสิ้น พระองค์ทรงปรารถนาให้ทุกคนแสวงหาด้วยตนเอง กล่าวกันว่า " คำมงคลในโลกนี้ทั้งหมด พุทธองค์ท่านตรัสไว้หมดแล้ว " " คำมงคลในโลกนี้ทั้งหมด " คืออะไรหรือ ? พระพุทธเจ้าทรงไม่ตอบ

          พระพุทธเจ้าตอบด้วยการไม่ตอบเช่นนี้ แสดงให้เห็นว่า พราหมณ์รูปนั้นเรียนรู้ได้ดีเพียงใด พระธรรมเป็นอย่างนี้เอง ความรู้แขนงอื่นๆ ในโลกนี้ก็ดุจเดียวกัน ขอเพียงเรามีจิตใจมุ่งมั่นศึกษา ก็สามารถ " รู้หนึ่งแจ้งสิบ " เช่นกัน




By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้