ความสุขของกบในบ่อ

ความสุขของกบในบ่อ

         ในที่ซึ่งปกคลุมด้วยต้นหญ้า มีบ่อน้ำบ่อหนึ่งที่คนเลิกใช้แล้ว ในบ่อมีกบตัวหนึ่งอาศัยอยู่ วันหนึ่งกบตัวนี้ขึ้นมาพักที่ปากบ่อและได้เห็นตะพาบทะเลตัวหนึ่งหลงทางกำลังคลานต้วมเตี้ยมตรงมายังบ่ออันเป็นที่อาศัยของมัน กบเห็นแล้วดีใจมากร้องบอกว่า

         " เร็ว มาซี รีบมาดูสวรรค์อันสวยงามของข้าบ้าง "

          เมื่อตะพาบทะเลคลานมาถึงปากบ่อยื่นหัวลงไปมอง เห็นในบ่อมีน้ำที่ขังจนเป็นสีเขียวอยู่นิดเดียว แต่กบก็ยังคุยต่อไปว่า " แกคงไม่เคยได้รับความสุขในสภาพเช่นนี้มาก่อนแน่ๆ ตอนหัวค่ำข้าสามารถขึ้นมาตากลมที่ปากบ่อ ตอนดึกข้าก็มุดเข้าไปนอนในไหแตก ข้ายังสามารถลอยตัวนอนฝันอยู่บนน้ำได้ และกระโดดไปกระโดดมาอย่างสบายใจอยู่บนดินเลน พวกลูกกบและปูนั้นหามีความสุขเสมอเหมือนข้าไม่ ! "

          กบบรรยายจนน้ำลายเป็นฟอง ยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกพอใจ " ดูซิ ทั้งหมดนี้อยู่ในความควบคุมดูแลของข้า เป็นไปตามที่ข้าต้องการทั้งหมด แกไม่อยากจะลงไปดูบ้างหรือ ? "

           ตะพาบทะเลคลานที่ปากบ่อ เนื่องจากตัวมันใหญ่ ฉะนั้นยังไม่ทันที่ตีนข้างซ้ายของมันจะยื่นลงไป ตีนข้างขวาก็ติดกิ่งไม้กั้นขอบบ่อเสียแล้วตะพาบทะเลจึงได้แต่ถอยออกมา กล่าวกับกบว่า " แกเคยได้ฟังเรื่องเกี่ยวกับทะเลไหม ? "

           กบสั่นหัว ตะพาบจึงพูดต่อไปว่า " ข้านี่แหละอาศัยอยู่ในทะเล ที่เรียกว่าทะเลนั้นมีแต่น้ำสุดลูกหูลูกตามองไม่เห็นฝั่ง ที่ราบพันลี้ก็ยังนำมาเทียบกับทะเลไม่ได้ ดอยสูงพันวา เมื่อเอามาวางลงในทะเลก็จะจมมองไม่เห็นยอด ในยุคแห้งแล้งที่แปดปีฝนแล้งเจ็ดปีนั้น น้ำในทะเลก็ไม่ลดลงแม้แต่น้อย ข้าอยู่ในทะเลอย่างอิสระเต็มที่ ไม่มีอะไรมาขัดขวางกีดกั้น แกรู้สึกว่าความสุขในทะเลเป็นอย่างไรบ้าง ? "

          กบฟังแล้วได้แต่ตาโตพูดไม่ออก

บันทึกใน " จวงจื่อ "

มุมมองปรัชญา

          กบในบ่อตัวนี้ได้รู้สึกและเห็นอะไรน้อยมากจึงเย่อหยิ่งและพอใจในสภาพปัจจุบันของตน เนื่องจากมีความรู้น้อยจึงคิดว่าโลกอันวิจิตรพิศดารนั้นอยู่ที่ก้นบ่อมองไม่เห็นโลกอันกว้างใหญ่ที่อยู่รอบๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าหัวเราะ แต่พอกบได้ฟังความกว้างใหญ่ของทะเลแล้วรู้สึกละอายใจ ส่วนคนบางคนที่มีสภาพเหมือนกับกบในบ่อของนิทานเรื่องนี้ เมื่อรู้สึกว่าตนเองล้าหลัง แต่ก็ยังคุยโวโอ้อวดต่อไปอีกอย่างไม่รู้สึกละอายใจ





By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน