ขณะที่กษัตริย์ซวน ( กษัตริย์ซวนเป็นกษัตริย์ของรัฐฉี สิ้นพระชนม์เมื่อ ๓๐๑ ปีก่อนคริสต์ศักราช ) แห่งรัฐฉีกำลังทรงพระอักษรอยู่นั้น ได้มีมหาดเล็กคนหนึ่งจูงวัวที่ท่าทางตกใจกลัวจนตัวสั่นเดินผ่านไปกษัตริย์ซวนทอดพระเนตรจากพระแกลแลเห็นเข้า ก็ตรัสถามว่า " เจ้าจะจูงวัวไปไหน ? "
มหาดเล็กกราบทูลว่า " วันนี้เป็นวันไหว้ ข้าพระองค์จะล้มวัวเพื่อไหว้เจ้าพะยะค่ะ "
กษัตริย์ซวนทอดพระเนตรเห็นอาการหวาดกลัวของวัวตัวนั้นก็ตรัสว่า " ปล่อยมันไปเสียเถอะ ข้าทนดูสภาพที่น่าสงสารของมันไม่ได้ มันไม่ได้ทำผิดอะไรก็จับมันไปฆ่า เป็นการไร้ความเมตตาปรานีเกินไป "
มหาดเล็กทูลถามว่า " เมื่อปล่อยวัวไปแล้ว พระองค์จะให้ทำพิธีไหว้เจ้าหรือไม่พะยะค่ะ ? "
" เจ้าต้องการไหว้ ไม่ไหว้ก็ได้ เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ฆ่าแพะตัวหนึ่งมาไหว้เจ้าแทนฆ่าวัว "
มุมมองปรัชญา
กษัตริย์ซวนทรงเมตตาปราณีสัตว์โดยทรงช่วยชีวิตของวัวตัวนั้นไว้ แต่เอาแพะไปตายแทนที่เป็นเช่นนี้ก็แสดงให้เห็นว่าถึงแม้กษัตริย์ซวนแห่งรัฐฉีจะทรงมีความเมตตาปรานีต่อสัตว์มากเพียงใดก็ตาม ถ้าพระองค์ยังคงรักษาพิธีฆ่าสัตว์เพื่อไหว้เจ้าไว้ต่อไปโดยไม่เปลี่ยนแปลงแล้ว อย่างดีก็เป็นแต่เพียงเอาแพะมาแลกวัว เอาสัตว์เล็กมาแลกสัตว์ใหญ่ ซึ่งเท่ากับเป็นวิธีหลอกลวงชนิดหนึ่ง
By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน
No comments:
Post a Comment