เหล้าเปรี้ยวกับหมาดุ

เหล้าเปรี้ยวกับหมาดุ

         ที่รัฐซ่งมีร้านขายสุราร้านหนึ่งขายเหล้ารสดีที่เก็บไว้นานปี โดยเฉพาะเจ้าของร้านก็อัธยาศัยดีและไม่เอาเปรียบลูกค้า ที่หน้าร้านของเขาก็ชักธงเครื่องหมายร้านขายเหล้าไว้เด่นชัด คนอยู่ไกลหลายลี้มองมาก็เห็น พอมีคนเข้ามาในร้าน เจ้าของร้านก็จะต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มารยาทที่อ่อนโยน

         จากสภาพดังกล่าวนี้เขาควรจะขายเหล้าได้ดีแต่ความจริงกลับตรงกันข้าม บางวันกลับไม่มีคนเข้ามาในร้านของเขาเลย ด้วยเหตุนี้ไหเหล้าที่เปิดแล้วเมื่อขายไม่ได้นานวันเข้าเหล้าก็มีรสเปรี้ยว

         เจ้าของร้านคิดแล้วคิดอีกก็หาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ในที่สุดเขาก็ไปถามชายชราที่อยู่ไม่ไกลจากร้านของเขา ชายชราผู้นั้นฟังแล้วนิ่งคิดนิดหนึ่งถามเขาว่า

          " หมาเฝ้าร้านของท่านดุไหม "

          เจ้าของร้านมีสีหน้าแสดงความประหลาดในคำถาม แต่ก็ตอบว่า

          " ดุมาก แต่มันเกี่ยวข้องอะไรกับการขายเหล้าด้วยล่ะ ? "

         ชายชราลูบหนวดกล่าวตอบว่า " คนกลัวหมาดุที่ท่านเลี้ยง เมื่อเป็นเช่นนี้ ถึงแม้เหล้าจะดี แต่ใครเล่าจะกล้าเข้ามาในร้าน "

บันทึกใน " หานเฟยจื่อ "

มุมมองปรัชญา

         สุนัขดุกับเหล้ารสเปรี้ยวนั้น ความจริงเป็นเรื่องคนละเรื่อง ดูคล้ายกับไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลยในด้านเหตุกับผล ร้านขายเหล้าแห่งนี้แม้จะมีเหล้าอย่างดีตกแต่งสถานที่อย่างสวยงาม เจ้าของร้านก็ต้อนรับลูกค้าด้วยท่าทีนุ่มนวล แต่ก็ไม่มีคนเข้าร้านสาเหตุก็มาจากหมาดุที่เฝ้าประตู ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เหล้าเกิดรสเปรี้ยว

         ในโลกนี้มีเรื่องไม่น้อยที่ดูแล้วเหมือนดำรงอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีความเกี่ยวพันกัน แต่ในเงื่อนไขที่แน่นอนบางอย่าง มันมักจะดำรงอยู่ร่วมกันในความขัดแย้งนั้นๆ ทำให้เกิดด้านต่างๆ ของความขัดแย้งขึ้น และส่งผลสะเทือนและจำกัดซึ่งกันและกันในทางตรงหรือไม่ก็ทางอ้อมขึ้น ด้วยเหตุนี้ในเวลาทีจะแก้ความขัดแย้ง ทำการสำรวจปัจจัยของความขัดแย้งให้ลึกซึ้ง ค้นหาความสัมพันธ์ของเหตุและผลในเรื่องราวที่ดูแล้วเหมือนไม่มีความเกี่ยวพันกัน




By ปรัชญาชีวิตใน สุภาษิตจีน