ความสำคัญของสีหน้าอารมณ์
มนุษย์ คือสัตว์ที่มีการแสดงออกทางอารมณ์ มนุษย์ มีสุขมีทุกข์ ดีใจเสียใจ เพราะมีการแสดงออกทางอารมณ์ คนอื่นจึงรู้ว่าในใจคุณกำลังคิดอะไรอยู่ บางครั้ง แม้ว่าจะไม่ได้แสดงอารมณ์ดีใจเสียใจ ก็อาจดูได้จากกิริยาวาจา ซึ่งเป็นสื่อแสดงออกถึงความคิดคำนึงที่อยู่ในใจได้เช่นกัน
คนบางคนไม่มีกิริยา ไม่มีคำพูด และไม่แสดงสีหน้าอารมณ์ คุณว่าเขาเป็นคนตายหรือ ? แต่เขามีลมหายใจ จะว่าเขายังมีชีวิตหรือ ? แต่เขาไม่มีอารมณ์ตอบสนอง ดังที่ว่า " เจรจาไม่เอ่ยปาก เทวดาก็จนปัญญา " ต่อคนทีไม่แสดงอารมณ์ ไม่ส่งเสียง ไม่มีกิริยาตอบโต้ มีคนเปรียบเทียบว่าเป็น " ซากศพเดินได้ " " คนเป็นที่ตายแล้ว " ชีวิตของเขาช่างแห้งแล้งอับเฉา ไม่มีชีวิตชีวาสักนิด ไม่เพียงตนเองเสียดาย แม้แต่สรรพสิ่งในโลกก็เสียดายแทนคนเหล่านี้
ตัวตลกในละครสัตว์ พยายามแสดงกิริยาท่าทางเพื่อให้คนดูตลกขบขันสนุกสนานครื้นเครง การที่คุณไม่แสดงอารมณ์ ไม่แสดงกิริยาวาจา คุณนี่แย่กว่าตัวตลกเสียอีก แม้แต่เด็กตัวเล็กๆ ก็ยังรู้จักทำหน้าทะเล้น แสดงท่าทางน่ารักน่าชัง เพื่อให้ผู้ใหญ่เบิกบานใจ หรือคุณจะแย่กว่าเด็กน้อยเสียอีก คุณวิตกมากเกินไป ทำสีหน้าปั้นปึ่ง เหมือนคนอื่นติดค้างหนี้สินคุณ มีคำประชดประโยคหนึ่งที่ว่า " หรือจะให้คนอื่นเอาใบหน้าอุ่นๆ ไปแนบก้นเย็นชืดของคุณ " แบบนี้ไม่โหดร้ายเกินไปหน่อยหรือ ?
ปัจจุบันเป็นโลกของเสียง การเจรจาต้องสิ่งเสียงดัง โลกปัจจุบันเป็นโลกของสีสัน ใบหน้าต้องมีรอยยิ้ม กรยิ้มแย้มคือสีสัน บุคสมัยนี้คือโลกของการเคลื่อนไหว คุณต้องมีการแสดงออกเพื่อแสดงว่าคุณยังมีชีวิตอยู่
ในคัมภีร์ อาคมสูตร กล่าวถึง " โมฆะบุรุษ ๕ ประเภท คือ
๑. เวลาที่ควรเมตตากรุณาเขาไม่เมตตากรุณา
๒. เวลาที่ควรยินดีเขาไม่ยินดี
๓. เวลาที่ควรพูดเขาไม่พูด
๔. เวลาที่ควรแสดงความซาบซึ้งเขาไม่รู้สึกซาบซึ้ง
๕. เวลาที่ควรร่าเริงเขาไม่ร่าเริง
ต่อ " โมฆะบุรุษ " เหล่านี้ พระพุทธองค์ให้รู้สึกจนใจเช่นกัน
ปกติเราจะเห็นเจ้าแมวเหมียว เข้ามาคลอเคลียเราส่งเสียงร้องเหมียวๆ เราจะเห็นสุนัขส่ายหางดิ๊กๆ เมื่อเห็นเจ้านาย ตามผลการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ว่า แม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าก็มีชีวิต ถ้าคุณชื่นชมมันด้วยคำหวานบ่อยๆ ต้นไม้จะยิ่งแตกกิ่งก้านสาขาเจริญงอกงามเพื่อตอบแทนคุณ แล้วเราซึ่งเกิดมาเป็นมนุษย์ทำไมจึงไม่มีอารมณ์บ้างเลยหรือ ?
การแสดงอารมณ์ของคนมีความสำคัญยิ่ง อารมณ์ของพระพุทธเจ้าที่แสดงอยู่อย่างสม่ำเสมอคือความเมตตากรุณา อารมณ์ของพระโพธิสัตว์คือความกระตือรือร้น พระอรหันต์ก็มีอารมณ์ อารมณ์ของท่านคือมีปัญญาญาณแม้แต่พระภิษุกที่บำเพ็ญอย่างหนักก็ยังมีอารมณ์ อารมณ์ของท่านคือความตั้งใจ
ดอกเตอร์หูสือจือ นักวิชาการยุคสาธารณรัฐจีน สอนให้คนเขียนบทความท่านบอกว่า " บทความที่ดีก็คือ สื่อถึงอารมณ์ แสดงความหมายชัด เมื่ออารมณ์สื่อออกมาได้ดี ความหมายแสดงออกชัดเจน นั่นคือบทความที่ดี
มนุษย์ผู้ไม่มีอารมณ์เอ๋ย เพื่ออนาคตของตัวคุณเอง และเพื่อมอบความปีติสุขสักนิดแก่คนรอบข้างคุณ ขอโปรดแสดงอารมณ์ออกมาสักนิดเถิด พูดอกมาสักหน่อย มีการเคลื่อนไหวบ้างจะได้ไหม ?
By ตื่นอย่างเซน
No comments:
Post a Comment