นักการเมือง
บุคคลเหล่านี้ ประเดี๋ยวแตกแยกรบพุ่งฆ่าฟันกัน แต่อีกประเดี๋ยวก็เข้ารวมกลุ่มกันติด แล้วก็แตกออกไปอีก... ต่างคนต่างได้ทำไว้ต่อกันทั้งคุณและโทษ แต่คุณนั้นก็มิได้ก่อให้เกิดกตัญญูและโทษก็มิได้ให้กำเนิดแก่การพยาบาท ทุกคนพร้อมที่จะลืมทั้งคุณและโทษของทุกคนได้เสมอ บุคคลต่างๆ นี้เป็นนักการเมืองโดยแท้
อนึ่ง อำนาจนั้นเหมือนยาเสพติด ถ้าได้มาแล้วก็ย่อมวางไม่ลงและย่อมจะต้องการอยู่เสมอไม่มีวันพอได้ ฉะนั้นเราจะเห็นว่านักการเมืองโดยทั่วไป บำเพ็ญกรณีเพื่อแสวงหาอำนาจ เมื่อได้มาแล้วก็อยากได้ต่อไปอีกในที่สุดอำนาจนั้นเองก็ทำลายตนลงไป เช่นยาเสพติด ย่อมทำลายผู้เสพฉันใดก็ฉันนั้น
By ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช
No comments:
Post a Comment