จิตมาร
ฌานาจารย์เต้าเนี่ยนออกบวชเข้าสู่บรรพชิตนานนับสิบปีแล้วเคยเดินทางไปสนทนาธรรมและขอคำแนะนำจากฌานาจารย์ทุกหนแห่ง ก็ยังไม่บรรลุธรรม มาวันหนึ่ง ท่านขอคำแนะนำจากฌานาจารย์สือโถว ว่า " อาตมายังไม่เข้าใจภาวะจริงแท้ของตนเอง ท่านฌานาจารย์โปรดแนะนำอาตมาด้วยเถิด "
ฌานาจารย์กลับตอบว่า " ก้อนหินไม่มีปาก "
เต้าเนี่ยนขอร้องอีกว่า " ศิษย์ขอคำแนะนำอย่างจริงใจ ศิษย์น้อมใจฟังคำสอน "
ฌานาจารย์ถามว่า " เจ้าได้ยินอะไรหรือไม่ ? "
เต้าเนี่ยนตอบว่า " ศิษย์มีบาปหนาสาหัส "
ฌานาจารย์พูดว่า " อาจารย์ก็มีบาปมีความผิดไม่เบา "
เต้าเนี่ยนถามอย่างประหลาดใจว่า " อาจารย์มีความผิดใดหรือ ? "
ฌานาจารย์ตอบว่า " ความผิดของอาจารย์อยู่ที่ความไม่ถูกต้องของศิษย์ "
เต้าเนี่ยนถามอีกว่า " สารภาพผิดได้หรือไม่ "
ฌานาจารย์ตอบว่า " บาปนั้นเดิมว่างเกิดจากจิต เมื่อดับบาปก็สลายสิ้น "
เต้าเนี่ยนกราบขอบคุณพระอาจารย์ทันที ฌานาจารย์จึงทุบเขาหนึ่งที
แต่เต้าเนี่ยนยังไม่บรรลุธรรม ทั้งที่ฌานาจารย์สือโถวได้ชี้ทางสว่างแก่ท่านแล้ว คำว่า " บาปนั้นเดิมเกิดจากจิต เมื่อจิตดับบาปก็สลายสิ้น " มิใช่การบอกกล่าวอย่างแจ่มชัดดอกหรือ ? แต่เต้าเนี่ยนยังมีสภาวะจิตที่ไม่บริสุทธิ์ ในจิตยังมีพันธนาการที่ไม่อาจปลดเปลื้องได้
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดสำหรับผู้ปฏิบัติธรรมคือ จิตคิดฟุ้งซ่านไม่มีสมาธิอุปทานหรือภาพมายาที่ดำรงอยู่ในจิตนี้ ก็คือ จิตมาร มันสามารถทำลายผู้ปฏิบัติอย่างถึงที่สุด หากไม่ระมัดระวัง !
By เซน : วิถีแห่งความสุขที่แท้
No comments:
Post a Comment