ความสุขที่ได้จาก รูป เสียง กลิ่น รส และการสัมผัสทางกายคับแคบ และไม่ไปไหนคือ กี่ปี...กี่ปีก็เหมือนเดิม กี่ภพกี่ชาติก็แค่นั้นแหล่ะอายุเรามากขึ้น สุขภาพร่างกายอ่อนลง...โรคประจำตัวเพิ่มมากขึ้นโอกาสจะได้ความสุขจากสิ่งนอกตัวน้อยลง สุดท้ายน่ากลัวจะเหมือนนกกระเรียนแก่ ซบเซาอยู่ที่เปลือกตมไร้ปลาพระพุทธองค์ ให้เราเห็นว่าการช่วยคนอื่นการดำเนินชีวิตภายในกรอบของศีลการขัดเกลานิสัย การฝึกสมาธิ และการพัฒนาปัญญาเป็นทางไปสู่ความสุขที่แน่กว่า...และมีจุดจบ By ชยสาโรภิกขุCredit by : www.bia.or.th
Sunday, August 26, 2012
Bliss (ความสุข)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment