นัยแฝง

นัยแฝง

         ครั้งหนึ่ง ลูกศิษย์ถามฌานาจารย์เย่าซานเหวยเหยี่ยน ว่า " ปกติอาจารย์ไม่อนุญาตให้ฉันอ่านคัมภีร์ ตัวอาจารย์เองไฉนอ่านคัมภีร์ทุกวัน ? " ฌานาจารย์ตอบว่า " อาตมาหวังใช้คัมภีร์ปิดๆ ตามตัวเอง แต่ถ้าเป็นเจ้า ต่อให้กระดาษคัมภีร์หนาเท่าหนังวัว ก็ไม่อาจใช้ปิดตาเจ้าได้ "

          ลูกศิษย์จึงเชิญให้อาจารย์ขึ้นธรรมาสน์เทศนา ฌานาจารย์ขึ้นธรรมาสน์แล้วลงจากธรรมาสน์โดยไม่เทศอะไรเลย ลูกศิษย์งุนงงฉงนฉงาย จึงถามว่า " เหตุใดอาจารย์ลงจากธรรมาสน์โดยไม่เทศน์อะไรเลย ? " 

         ฌานาจารย์ตอบว่า " คัมภีร์มีอาจารย์คัมภีร์ ทฤษฎีมีอาจารย์ทฤษฎี ดนตรีมีอาจารย์ดนตรี ฯลฯ จะโทษอาตมาได้หรือ ? "



         ลูกศิษย์ได้ยินเช่นนั้น ก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง

          อาจารย์คัมภีร์ อาจารย์ทฤษฎี และอาจารย์ดนตรีทีฌานาจารย์พูดถึง ล้วนสอนวิชาความรู้ด้วยวิธีบอกกล่าวอธิบายได้ แต่พุทธธรรมแบบฌานสอนด้วยวิธีบอกกล่าวไม่ได้ ต้องหลีกอักษร จึงจะค้นพบจิตเดิมแท้ของตนเอง

          วิธีสอนของฌานาจารย์ค่อนข้างแปลกแหวกแนวจากวิธีสอนของอาจารย์ทั่วไป กล่าวคือ มักตอบด้วยคำพูดเรียบๆ สั้นๆ แต่กินความลึกซึ้ง ช็อกความรู้สึก จุดมุ่งหมายต่องการให้ผู้ฟังเข้าใจความหมายด้วยตัวเอง

          คนเราทำงานหรือเรียนหนังสือ จะดึงดันมีอคติไม่ได้ เพราะมีแต่เรียนรู้ด้วยปฏิภาณและสติปัญญาอันเฉียบคม จึงจะสามารถเข้าใจความหมาย นัย และเหตุผลอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างถ่องแท้ พัฒนาตัวเองก้าวหน้าไปจากเดิม




By เซ็น : วิถีแห่งความสุขที่แท้